Timpalak ng araw at ulan

Nakapagtataka sa bagong tahanan

mainit ang araw ay biglang umulan;

Nang aking tanawin buong kalangitan

wala namang ulap – asul ang namasdan!

At dahil sa lugar ako’y bagung-bago

naisip ko agad na yao’y milagro;

O baka may alien sakay ng UFO–

nagsaboy ng tubig binasa ang mundo!

At naisip ko rin regalo ang tubig

sa isang tulad kong lumipat sa Taguig;

Iyon ay bendisyon na buhat sa langit

dahil ang magsimba’y wala na sa isip!

At naisip ko rin dahil sa naiba

nalipatang lugar iba rin ang klima;

Kaya ang sarili’y medyo inihanda

na baka lilindol o babagyo kaya!

Lahat nang posibleng maganap sa mundo

kabilang sa haka-haka magdelubyo;

Salamat sa Diyos at walang totoo

sa lahat ng baka’ng nasok sa utak ko

Paano’y ngayon lang nangyari sa akin

na nagbagong anyo ang ulang dumating;

Sa nilisang pook walang ganyang lagim

na sa aking puso’y tumawag ng pansin!

Huminto ang ulan lalo pang umaraw

kaya ang paligid nagkulay luntian;

Ang mga pangambang sa diwa’y bumukal

nawala nang lahat at naligayahan!

At sana’y huwag nang mangyari sa akin –

naging obserbasyong subyang sa damdamin;

Marapat siguro dapat kong isipin

bahala ang Diyos ako’y payapain!

Dahil nagtimpalak ang araw at ulan

ito’y nagpakitang sila’y kailangan;

Kung sila ay wala sa sangkalawakan

tiyak wala na rin ang tao’t halaman!