Mensahe Ko Para Ninyong Tanan

Sa karon nga panahon

Wala na intawoy baratohon

Hasta ang prutas og utanon

Nagkaanam-anam na og ka mahalon

Pero kinahanglan nga atoa kining sabton

Kay ang bukid layo, dili lalim ang sak-onon

Dili jud sayon

Kung karne pirme ginakaon

Madali kang kapoyon ug madali kang dukaon

Busa, atong lawas ato pirmeng paga-ampingon

Para sa sakit kita magmaluwason

Dili pa ka mahasol, magpuyo ka pa og malinawon

Ako usahay dili kasabot

Kung ngano kita ganahan mag tuman sa atong buot

Kay kung utanon ang sud-an dayun kitag mug-ot

Pero dili tanan tawo akong pasabot

Hehe joke ra to ayaw ka mog kalagot

Mag ehersisyo kitang tanan!

Sa gym or sa atoang kaugalingong puy-anan

Pawala sa stress ug kagul-anan

Ug makapagaan usab sa atoang kalawasan

Aduna akoy gikalibogan

Nga kung ngano si Apple sa akong huna-huna dili jod mapugngan

Basin na sobra-an ra ko sa prutas og utan

Unyang niresulta sa ka baskog sa akong alimpatakan

Mao na siya dili nako makalimtan bisag kanus-a pa man

Hastang dili jod ma bang-bang!

Siya jod ang kahulogan sa giingon nila na “tunay na kagandahan”

Pun-an pa sa iyang batasan bahala nag may pagkasabaan

Basta kung siya mo kanta na, tumba tanan!

Unya karon!

Timan-i ni akong importanteng gi-ingon

usa ra akong mensahe ninyong tanan

Nga kung mangaon mo sakto-sakto lang.