Teksto: Jn. 13; 1-15 HUWEBES SANTO

Naandang talan-awon nato nga dunay mga apostoles nga pagahugasan sa pari sulod sa Misa niining mga panahona. Kini agi’g paghandom sa gihimong akto sa atong Ginoo niadtong adlaw diin siya nakigsalo sa iyang mga tinun-an.

Ug gani pa, iya mang gihagit ug gitahasan ang iyang mga tinun-an nga sundon ang maong panig-ingnan diha sa pag-inalagaray sa usag usa ug sa mga kaigsuonan.

Nunot usab niini ang kalambigitan sa maong akto ngadto sa bokasyon sa pagkapari. Nga ang pari segun sa panlantaw ug gipaabot sa kadaghanan ang kinahanglang mahisama gyud sa matang sa kinabuhi nga gipakita sa atong Ginoo.

Pagkalisud kun buot hunahunaon! Ang espiritwalidad nga buot sundon mao man ang espiritwalidad sa mga anghel ug dili sa mga tawo!

Lisud ang paghinugasay karon kun ang matag usa nagagikan sa lain laing panlantaw. Lisud pud kun sa tanang panahon atong tugotan nga abusaran ang kaugalingon sa ngalan sa gitawag nilang pagpaubos. Ang nahitabo sa Parokya didto sa kaulohan diin nasuko ang kura sa mga tindera ang nakahaling og daghang mga komentaryo.

Nagpasabot ba kini nga dautan ang maong pari ug kinahanglang mohinay gyud og badlong? Naa may badlongon nga bisan kun hinayon ang gahi gihapon og ulo? Tungod ba kay sila mga kabus mao nga atong paundayonan ang maong pasiatab?

Daghang mga tawo ang mga abusado karong mga panahona. Ang key word mao ang pag respeto. Kun dili nimo luna ayaw ipugos ang imong kaugalingon.

Sa akong personal nga kasinatian, tinukmod sa kalooy gihatagan sila og kahigayonan apan sa kaulahian daghanan kanila ang nag-abusar. Gipakaon pa, gipagamit pa sa tubig ug kuryente wala pa gyuy Batasan! Mas pryoridad ang mga parokyano ug dili ang mga estrangherong tigpatigayon.

Kay karong mga panahona ang naghinobrang kaayo maoy mosugnod sa pagpalabi ug pag-abuso.

Kristohanon man ang pagpakita og kaayo ngadto sa uban apan wala kini magpasabot nga tumban ang atong baruganan.

Dunay mga higayon nga kita mobalibad labina kun ang kinabag-an na ang mahimong maapektuhan.