Pangindahay ayaw og bisan unsa

Naanad kita sa pagpangita sa mga butang lumalabay og sa mga kalipay nga dili tinuod ug dili gyud molungtad.

Sa atong pagpangita kanila, mas motig-a ang atong mga kasingkasing. Ang tinuod nga adunahan mao kadtong mga tawo nga wala mangindahay og bisan unsa: “Himoang inyong pag-ampo ngadto sa Dios mao man nga unta:

Hatagi lamang ako sa imong gugma ug grasya! Kun mahuptan ko lamang kini, ang tanan paigo na ug wala na akoy pangitaon pa!

Ayaw pangindahay sa mga butang lumalabay. Ang tinuod nga bahandi mao man ang kinabuhi ug paghigugma, panaghigalaay, kalinaw, ug pagka kontento kun unsay anaa.

Dili kini kabayran og salapi. Ang tawong dato mahimong makahupot sa tanang mga butang apan mag-unsa man kini kun dili kabos ang iyang Espiritu? Labaw na ayaw pangindahay sa kasingkasing ug kinabuhi sa uban nga mahimong imoha, kay wala ka masayud sa mga suliran nga ilang gipas-an.

Ayaw pangindahay nga unta mamahimong himsog ang imong panglawas ug mahalikay ikaw sa bisan unsang balatian.

Ang tanan nga imoha lakip ang imong kinabuhi, itugyan ngadto sa pag-amoma sa Dios! Sanglit siya lamang ang magdala kanimo ngadto sa Langit ang tinud-anay natong puloy-anan og dili kining yuta nga atong bakasyonanan lamang.