Ang blessing ug kaayo sa Ginoo

Ang Ginoo, who is all-knowing, puno sa kaluoy ug kaayo. Maoy hinungdan nga bisan pa sa pagpaka-saa sa tawo, ang tanang blessing nga iyang ipabaha nganhi sa kalibutan, alang sa tanan, sa mga matarong ug sa maka-sasaa.

Maoy hinungdan nga kon magkinahanglan kitag tubig, ningpa-uwan siya, basa' kitang tanan, buotan o makasa-saa. Di siya moingon nga mao ray iyang pauwanan ang mga buotan, ug pauhawon niya ang mga dautan.

Mao usab ang sunlight, ang silaw sa adlaw, alang kini kanatong tanan. Di mobuot ang Ginoo nga ang mga buotan ray mainitan, samtang ang mga dautan iyang hikawan sa sunlight.

Dinhi atong makita ang kangil-ad o katarong sa tawo. Kon unsaon ug gi-unsa nato paggamit ang mga gasa, ang mga blessing nga gihatag kanato sa Ginoo.

Nga despite sa atong mga sala, despite sa atong kangil-ad, despite sa atong kahakog ug ka-limbongan, gipauwanan gihapon kita sa Ginoo sa tanan niyang mga blessings.

Giunsa man ni nato paggamit? Giunsa man ni nato pagpahimos? Ato ba ning giabusahan? Ato ba ning gigamit aron ta makatabang sa uban? O atong gihimong kasangkapan pagyatak ug pagpanglupig sa uban?

Sa dihang gipangutana si Jesus kon ibton ba ang dautang balili aron di takdan ang mga maayong balili, mitubag siya nga ayaw kay tingalig maapil og ibut ang mga maayo. Ug mipahimangno siya nga unya na inig-harvest, inig-ani, diin ilain na, i-segregate ang mga dautan gikan sa mga maayo.

Mao ni ang paningkamot, Dro, nga inig-harvest na, di ka mawani, kinahanglan usa ka sa mapilian sa Ginoo. Dagan dayon paingon sa iyang tuo.

Manghinaut lang ta nga di ka alihan, di babagan sa imong anghel nga magbalantay kinsa nahibawo kaayo sa tanan mong mga binuhatan dinhi.