Pagkamanggihatagon ug pagkamasinugtanon

Kining maong ulohan maoy molangkob sa kinatibuk-ang kahulogan sa Sagrada Eyukaristiya. Gani, kun atong tan-awon ang atong Ginoong Jesu-Cristo, ang nahimong manggihatagon sa iyang kaugalingon tungod kay siya mismo ang nahimo usab nga masinugtanon sa kabubut-on sa Dios nga iyang Amahan. Ang iyang pagdupa sa balabag sa Krus, usa ka dakong timailhan sa iyang pagkamanggihatagon ug pagkamasinugtanon. Pinaagi ning maong mga hiyas, nahitabo ang Eyukaristikanhong milagro.

Sa akong pagsulat ning maong pamalandong, inanay usab nga nahawan ang akong lawak kay lagi ugmang adlawa ako mopahawa na sa Sibonga. Kini tinukmod sa dakong hagit sa pagkamanggihatagon sa akong kaugalingon aron mangalagad na pud sa laing parokya. Lain na pud kini nga kasinatian, lain na pud nga pagtulon-an. Bisan pa man sa mga higayon nga usahay dili hisabtan ang mga panghitabo nga maoy mohaling usahay sa kahiubos ug kalagot, apan maalamon ang Dios nga mitugot aron mahitabo kining mga butanga. Alang nako, adunay giandam ang Dios alang kanako nga makatabang kanako aron mas mohamtong pa sa pagsabot sa matang sa kinabuhi nga akong gisudlan. Tinuod bisan pa man kun medyo karaan na ug busloton ang ubang salog sa kumbento sa Sibonga, apan ako kining gimahal ug giangkon nga kabahin na sa akong kinabuhi. Mao nga sakit pud ang pagbiya ning dapita. Ang Eyukaristiya ingon nga pagkinabuhi ang nagdapit kanatong tanan sa paghatag sa atong pinakamaayo diha sa pangalagad. For all that has been Salamat! For all that will be; Padayon!