Maghisgot kita’g agriculture ug kawad-on

Alang kanatong mga senior citizens, dugay-dugay na man kita ning kalibotana, saksi kita sa mga panghitabo ug mga problema sa atong nasud, sama sa problema sa kakulang sa produkto gikan sa atong kaumahan ug kadagatan nga unta usa man kita ka agricultural country.

Saksi kita sa nagkadaku nga problema sa kanihit sa pagkaon, hinungdan nga usa man unta kita ka producing ug manufacturing country, nahimo kitang ‘importing ug consumer’ country.

Sa ato nang nahisgotan dinhi, sa ubang nasud, ilang priority didto mao ang food production, aron nga kon unsa man ang mahitabo, kon pananglitan, adunay mohapak nga dakung katalagman, dili magutman ang katawhan. Dili sila mo-resort to food importation. Dili sila mo-import og sibuyas.

Aduna kini kalabotan o relasyon sa atong kawad-on, diin matud ni Joey Concepcion, napatik sa Philippine Star, “What is perhaps the cruelest aspect of poverty is that it not just deprives people of access to the most basic of necessities, it also strips them of control over their future. Poverty can rob individuals of their dignity, as they are left with little to no options for improving their lives.” Tinuod, ang kawad-on dili kay naghikaw lamang sa kahigayonan nga makapahimulos sa mga nag-unang mga panginahanglan sa tawo, kundili, mawad-an na ang tawo sa iyang dignidad, diin wala na siyay kapilian aron unta mouswag ang iyang kahimtang.

Dihay mga sugyot nga aron makahaw-as ang tawo gikan sa kawad-on, hatagan sila sa tukmang mga tambag ug edukasyon. Apan mag-unsa man ang guidance ug education, kon kutob lamang dinhi, ug dili i-practice ang ilang nakat-unan?

Dugang ni Concepcion: “This is a crucial point that is often overlooked when discussing poverty alleviation. It is not enough to provide people with knowledge if they do not have the means to use it. The systemic barriers that prevent people from accessing opportunities, resources and capital must also be addresed.”

Dili tinuod nga ang kabus nagpabiling kabus tungod kay dili kamaong mangita’g kwarta. Ang tinuod mao nga ang kawad-on resulta kini sa mga circumstances nga wala nila makab-ot aron maka-access sila sa mga resources ug opportunities aron magmalampuson.

“The notion that the poor are lazy is downright insulting and does not reflect the reality of poverty here in the Philippines,” matud ni Concepcion. Naghisgot si Concepcion sa KALAP kon Kapatid Angat Lahat Agri Program, diin iyang gi-emphasize ang role sa mga dagkung kompaniya pagsulbad sa suliran sa agrikultura. Ubos sa KALAP, ang mga big brothers companies, ilang sagupon ang mga small farmers, “and offer guidance, resources, ug ready markets alang sa ilang mga abot.

Ang iyang article giulohan "Gathering the big brothers for agriculture." Pagtambayayong tali sa mga gagmayng mag-uuma ug sa mga dagkung kompaniya, ug dili pinaagi sa mga dole outs.

Usa sa mga sugyot mao nga hatagan og higayon ang mga gagmayng mag-uuma nga makalingkod diha sa mga board meetings. Matud ni Presidente BBM, during the ceremonial signing for KALAP, ‘this is about giving a decent living to our farmers so that they can live by virtue of their hard work.”