Ang ehersisyo sa hunahuna

Tingali sa makadaghan nga higayon, nakasinati na kita nga ingon sa magsipok ang atong utok, kon dunay dili damhon, nga buot nato sulbaron bisan og ginagmay lang nga problema. Mura’g maputong sa kahasol nga dali ra maugtas. Samokan ta nga maglibog sa paghunahuna, kon unsa’y maayo nga buhaton.

Ang labing dakong hinungdan niini, kay wala kita mabansay nga maanad sa mga pagsulay, niining tulukibon nga tugob sa gumonhap ang atong kinabuhi. Nga wala mabaid nga haiton ang kalantip sa luyahon nga hunahuna, aron sa ingon sa kasayon mahawanan nato ang nakasamok sa atong gihunahuna.

Aron paghait sa habolan nga hunahuna, mag-ehersisyo kita nga kanunay aktibo nga lambigit sa paugnat sa kaisipan ang hunahuna. Pinaagi nga ipraktis ang paghunahuna kon unsa’y sarang mahimo, nga ikatampo nga gimbuhaton sa tanang higayon, aron kita makat-on gikan sa kasinatian sa mga pagsulay.

Mahimo sab nga isulat nga ihulagway ang komposisyon nga han-ayon ang naglambod nga panghunahuna. Hasta ang paghimo kanunay og mga bag-ong ideya o pamaagi aron sa pagsukot sa maayong buhaton, nga kini kapuslan.

Kon ingon niini ang praktison, magkadugay dili na kita mahadlok mopasundayag, nga ikatampo ang atong hiyas sa maayong panghunahuna.

Ang atong kahanas unya sa pagsagubang sa kalisdanan, ang mga kasinatian nga nakat-onan sa kinabuhi, mao kini mopalig-on sa unahan sa mga pakigbisog, nga wala na’y mohamok nga libogon pa, ang praktisado na sa pag-ehersisyo ang atong hunahuna. Bisan unsa kakusog nga pukanon   kita, dili na gayud makapiog.

Kanunayon ang pag-ehersisyo sa hunahuna, nga ipraktis ang kinabuhi niini, aron segurado ka nga malampuson sa mga pangandoy nimo, nga ang bunga sa kaisog sa pagkat-on sa mga pagsulay, maoy mohatod kanimo sa kahamugaway.