Damo sa Pilapil (112)
MINSAN, nagyaya si Dulce na mag-abroad sila ni Zac. Mula nang ikasal sila, hindi pa nila nararanasang mangibang bansa.
“Abroad tayo Love? Di ba nasabi ko nun na lumabas naman tayo ng bansa.’’
“Sige. Kaya lang inaalala ko ikaw, baka mapagod ka na naman. Baka pagbalik natin, lantang gulay ka na naman at sumasakit na naman ang ulo. Naaawa ako sa’yo.’’
“Siguro kapag kasama kita, hindi sasakit ang ulo ko. May aalalay na kasi sa akin.’’
“Sabagay. Kailan mo gustong umalis tayo?”
“Next week. Bangkok muna tayo and then, Japan.’’
“Sige. Makakalabas din ako ng bansa. Magagamit din ang passport ko.’’
“Siguro ngayon lang magiging masaya ang pag-aabroad ko. Kahit na kasi madalas akong mangibang bansa nun, hindi ako nasisiyahan. Kulang sa pakiramdam ko.’’
“Paliligayahin kita habang nasa ibang bansa tayo.’’
Kinurot ni Dulce sa braso si Zac.
BANGKOK, Thailand. Sa Grand Palace muna sila unang nagpunta. Nakita nila ang nakahigang Buddha. Namalas nila ang mga nagtataasang temple na kulay gold.
Makaraan iyon ay ang pamamasyal sa mga malalaking department store – gaya ng Siam Paragon at sinubukan nilang sumakay sa tuktok. Pinuntahan nila ang lahat nang kainan at tinikman ang mga pagkaing Thai.
Isang araw silang hindi lumabas sa kuwarto ng kanilang tinirhang hotel. Nagmahalan lang sila buong maghapon.
Totoo ang sinabi ni Dulce. Hindi sumakit ang kanyang ulo. Hindi siya napagod. Dahil kasama niya si Zac.
Pinakamasayang bakasyon sa abroad ang naranasan nila.
ISANG umaga, abala si Zac sa kanyang opisina. Nang may babaing dumating. Maganda, seksi at charming.
“Good morning Sir,” bati ng babae. Pati boses ay seksi.
(Itutuloy)
- Latest
