Bawion ko ang imong gugma

Gula 48

Nasuta karon ni Annie nga determinado na si Edelmar. Bug-os na ang hukom niini nga mo-abroad. Bisan unsa pay buhaton niyang pagsupak, nagtuo siyang wala na siya’y mahimo.

“Unya,” ni Annie pa nga inanay nang milugak sa iyang pagmagahi. “Segurado ka kahang makatrabaho didto?”

“Segurado, An,” matud ni Edelmar. “May motabang nako, si Melinda.”

“K-kinsang Melinda?” Mikunot ang agtang ni Annie pagkadungog sa maong ngalan.

“Akong klasmet kaniadto sa nagtungha pa ko sa Ormoc,” pasabot ni Edelmar. “May iyaan siya didto sa London nga maoy mopasulod namo’g trabaho. Dili sab mi maglisod paghikay sa among mga papeles para sa gawas kay may kaila ang iyang amahan nga dako’g ranggo sa DFA ug makatabang kini kanamo.”

“Suod ba gyud mo nianang Melinda?” Nakasukot si Annie nga ingon sa mibati og diyotay’ng pangabubho.

“Sa sinugdan, dili kami suod,” ni Edelmar pa. “Nagkasuod lang mi dihang nahibalik kaniya ang iyang cellphone nga gilunggob sa isnatser tungod nako. Sukad niadto, nakigsuod na siya nako.”

“Basin lain nag kahulogan kanang inyong panagsuod, ha,” ni Annie.

Nahikatawa si Edelmar. Ingon sa nakasabot kini sa tuno sa iyang sinultihan nga ingon sa nagselos siya.

“Nganong wa man lagi siya nimo mahisgoti ngari kanako bisan makausa na lang?” Laing pangutana nga gipasupot ni Annie.

“Tungod kay nagtuo kong dili na kinahanglan,” maoy tubag. “Dili man sab siya special para nako bisan tuod nga suod kaming managhigala. We’re just friends. Ayaw lang pangabubho niya, okey?” -- Sumpayan pa