Pedro ug Pablo

Pinasikad sa: Mt. 16;13-19

Matag Hunyo 29 saulogon man sa Simbahang Unibersal ang pangilin ning duroha ka mga mahinungdanong imahen sa atong Simbahan.

Si San Pedro ug San Pablo mga Apostoles. Si San Pedro mao man ang atong unang Santo Papa, atong pangulo sa Pagtuo.

Ug Si San Pablo ang Apostol ngadto sa mga Hentil. Siya kadtong maisogong magwawali sa Pagtuo.

Apan kun buot hunahunaon mga tawo sila sama kanato. Ug kay tawo man, sama kanato duna sab silay kahuyangan.

Si San Pedro nilimod nga kuyog siya sa atong Ginoo sa makatulong higayon sa dihang nakita niya nga nabutang sa kakuyaw ang iyang kinabuhi.

Ug matud pa sa sulugilanon nga samtang buot molikay si Pedro sa posibleng mahitabo niya didto sa  Roma iyang gikasugat ang Ginoo nagpas-an sa krus. Nangutana siya: Quo Vadis? Nitubag kini nga moadto siya sa Roma aron magpalansang pagbalik.

Ang manok nga anaa sa imahen ni San Pedro wala magpasabot nga patron siya sa mga sabungero hinunoa, pasabot kini nga siya nahimong huyang kaniadto.

Apan ang maong sayop iyang gibugtian sa iyang dugo sa dihang sama sa Ginoo nga iyang gisimba, siya usab ang gilansang sa krus hinuon sa tuwad nga paagi kay dili siya takus sa kamatayon sa iyang magutudlo.

Si San Pablo (aka Saulo) ang kanhiay madasigong maglulutos sa mga tinun-an sa dalan. Gani. Nahimo siyang saksi sa kamatayon ni San Esteban ang Proto Martyr.

Kining maong kasinatian nakapausab sa dagan sa kinabuhi ni Pablo labina gyud kadtong panaw niya padulong sa Damasco.  Sa katapusan namatay siya sa kamatayoon sa usa ka martir. Gipunggotan siya sa iyang ulo.

Sama nato mga tawo sila ug mga mahuyang, apan ang ilang panig-ingnan nagtudlo kanato nga pwede diay kitang mamahimong mga santos kun tugotan nato ang Dios nga molihok sa atong kinabuhi.