Pag-ibig na walang hanggan

Ang kagandahan mo nang unang makita

puso ko’y tumibuk-tibok na kaba;

Para bang ang buhay sa aki’y gumanda

at ang dalamhati’y naparam na bigla

Sa mga labi mong simpula ng rosas

nais kong idampi mga labing mamad;

Sa mga ngiti mo’y aking namamalas

ang libong pag-asa at magandang bukas

Ang mga pisngi mong namumula-mula

ay nais kong hagkan sa pangungulila;

Sa mga titig mo’t malamlam na mata

ibig mag-umalpas pusong sumisinta

Sa leeg mo sinta’y hangad kong ikintal

ang suyo ng labing walang katapusan;

Mula sa leeg mo’y nais ko rin hirang

ihaplos ang halik sa dibdib mong yaman

Napapansin mo bang tuwing magkikita

ang kagandahang mo’y sinasamba-samba;

Ang mga sulyap ko’y lihim na paghanga

sa kagandahan mong tangi’t pambihira

Ang puso’t ang diwa’y papaglunduin

sa katauhan mong ilaw sa panimdim;

Ang lahat sa iyo’y nais kong samyuin

upang ligaya’y lubos na maangkin

Ang kagandahan mo’y buhay na larawan

ng isang babaing ngala’y Bathaluman

Ikaw din ang Venus -- tanging Paraluman

na iibigin ko hanggang kamatayan