DITO sa ating sinilangang bansa ay lubhang relihiyoso ang mga tao. Sa iba-ibang kalagayan sa buhay at problemang kinakaharap ay may sari-saring santo at santa na pinagdadasalan.
Halimbawa, yung mga maglalakbay na ibig tiyakin ang kanilang kaligtasan, ang tinatawagan ay si St. ChrisÂtopher, ang Patron Saint ng mga biyahero.
Yun namang mga mag-asawa na kung ilang taon nang di nabibiyayaan ng anak ay hindi nawawalan ng pag-asa. Ang tanging gagawin nila ay buong pananampalatayang magtutungo sa Obando, Bulacan para magsayaw kay Santa Clara at mag-alay ng itlog dahil siya ang tinatawag na saint of fertility. Siya ang sinasabing patron ng mga baog.
Hindi lang iyan. Kahit ang mga desperadong opisyal ng gobyero na nahaharap sa mga kaso ng katiwalian ay mayroon ding santong sinasandalan at tinatawagan. Alam n’yo ba kung sino ang patron saint na ito? Sirit?
Sino pa eh di sa St. Luke’s Hospital.
Sari-saring upuan din ang ginagamit ng mga opisyal ng pamahalaan depende sa sitwasyong kanilang kinaÂlalagyan.
Kapag ang mga public officials ay nagdaraos ng meetingÂ, sila ay nakaupo sa conference chair. Kung sila ay nasa opisina, ang inuupuan nila ay ang kanilang executive chairs. At kapag medyo pagod at under stress, natural uupo sila sa massage chair.
Pero kapag nabisto ang kanilang mga katiwaliang ginaÂgawa at ipinagharap ng karampatang demanda, ang inuupuan naman nila ay wheelchair.
Heto ang tanong: Papaano kung sila ay mahatulang guilty as charged?
Sa ganitong sitwasyon ay wala na pala silang mauupuan dahil matagal nang inalis ang electric chair sa Muntinlupa.