“MAY night classes naman sa kolehiyo sa bayan kaya wala kang problema kung sakali, Nicole,” sabi ni Alexis sa seryosong tinig.
“Sa araw ay magtatrabaho ka sa gulayan at sa gabi ay mag-aaral ka. Malapit lang naman ang patungo sa bayan at 24 hours ang biyahe ng jeepney at traysikel.’’
“Mag-eenrol po ako, Mang Alexis. Talagang gustung-gusto ko pong makatapos ng kolehiyo.’’
“Kung wala ka pang pang-tuition ay bibigyan muna kita at saka mo na lang ako bayaran. Ang mahalaga ay makapag-enrol ka. Siyanga pala, dala mo ba ang mga school records mo?”
“Opo. Lagi pong nasa bag ko ang mga school records ko at mga ID. Mula po kasi nang i-demolished ang aming barung-barong sa Maynila ay lagi ko nang dala ang aking mahahalagang dokumento. Naisip ko po kasi na wala talaga akong permanenteng tirahan kaya dapat lagi kong dala ang aking mga records.’’
“Tama ang ginawa mo. So, wala ka na palang problema kung mag-eenrol ngayong semester.’’
“Ipapangako ko po Mang Alexis na mag-aaral na mabuti para hindi masayang ang pagtulong mo sa akin.’’
“Nakikita ko naman na talagang gusto mong mag-aral. Hindi katulad ng iba na pinag-aaral na ng kanilang magulang pero walang ginagawa kundi maglakwatsa. Sinasayang ang panahon. Hanggang sa magsisi sila sa dakong huli dahil hindi sila nag-aral.’’
“Hindi ako tutulad sa kanila, Mang Alexis.’’
“Good.’’
SINIPAGAN pa ni Nicole ang pagtatrabaho sa gulayan. Lalo siyang na-inspired na magtrabaho dahil sa nalalapit na pag-aaral. Marami pa siyang pinapangarap para lalong magtagumpay sa buhay. Lahat iyon ay magkakaroon ng katuparan kapag nakatapos siya ng kolehiyo.
(Itutuloy)