Tinodas si Lola

(Huling bahagi)

HINDI pinaniwalaan ng mababang hukuman ang kuwento­ ni Athan. Gayundin ang naging hatol ng Supreme Court. Ayon sa korte, mahirap paniwalaan ang palusot ng aku­sado dahil higit sa isang sugat ang natagpuan sa katawan ng matanda.

Katunayan, sa iba’t ibang parte ng katawan ng babae ay may tinamo itong sugat. Maaari raw sabihin na aksi­dente lang ang unang sugat pero hindi na masasabi ito sa iba. Ang lokasyon ng mga sugat ay indikasyon na hindi na isang aksidente ang nangyari.

Kung totoong tinamaan lang niya noong una ang matanda, ang unang papasok sa isip niya ay bibitawan na ang gulok at hindi niya iisipin na tadtarin pa ng taga ang pobre.

Ang dami ng sugat ay indikasyon lang na sinadya ni Athan ang pagpatay. Ang mismong sinabi niya kay Sarhento Panganiban na pinatay niya ang matanda sa takot na baka siya ang papatayin nito sa pamama­gitan ng barang ang nagdiin sa kanya.

Hindi rin kapani-paniwala ang kanyang pagtanggi sa harap ng ibang ebidensiya ng prosekusyon tulad ng testimonya ni Teresa na sinabi sa kanya ng mister na pinatay din nito ang ina niya.

Maski ang kakulangan ng ebidensiya ng doktor na nagsagawa ng pagsusuri sa bangkay ay hindi sapat para mapawalang-sala si Athan. Ang nangyaring autopsy­ report kasi ay parte lang ng mismong testimonya ni Sarhento Panganiban.

Hindi rin uubra ang paggamit niya ng karapatan sa ilalim ng Saligang Batas (Sec. 20-Constitution) tungkol sa kara­patan na manahimik dahil wala siyang sinulat na kahit ano.

Si Athan mismo ang umamin sa ginawa niyang pag­patay kaya siya rin ang dapat maghain ng ebidensiya para patunayan na aksidente ang nangyari. Iyon nga lang ay nabigo siya na magpakita ng ebidensiya tungkol dito (People vs. Taylaran, G.R. L-49149, October 23, 1981).