KA-448 na taon ngayon ng Maynila. Sana maibalik itong capital ng Pilipinas sa dati niyang ningning. Nitong nakaraang ilang dekada naging sobrang dumi, ingay, baho at dilim ang maraming parte nito. Dahil ito sa trapik, dagsa ng mga dayo, pagkakalat ng basura, at kapabayaan.
Sayang, kasi namumukod-tangi ang Maynila, sa mga lungsod sa metropolis, na merong karakter. Maynila lang ang may kombinasyon ng bago at luma, makasaysayan pero moderno rin at maraming tanawin.
Meron itong Fort Santiago, old Intramuros, kalyeng cobblestones, at mga lumang pader, palatandaan ng pagtakda dito ng mga Kastila na sentro ng kolonya. Maraming lumang templo, mosque, at simbahan -- ilan lang ang Quiapo Mosque, Quiapo Church, San Agustin Church, Manila Cathedral, Binondo Church, Malate Church, Santa Ana Church, Ellinwood Church -- sagisag ng malayang sampalataya. Naroon ang orihinal na Post Office Building at Kongreso. Kasama ang huli at ang dating gusali ng Departments of Agriculture at Finance, ito ngayon ang National Museum. Nandu’n ang Malacañang, Supreme Court, City Hall.
Merong dagat ang Maynila, at malaking ilog na humahati sa hilaga at timog nito. Merong boulevard sa kahabaan ng Baywalk, yacht club, Navy headquarters, Ocean Park, Manila Hotel, malls, at restoran.
Merong pier, Rizal Park, zoo, sports stadium, at mga matatandang paaralan: University of Santo Tomas, Letran, San Sebastian, San Beda at University of the Philippines. At siyempre, Central Bank at reclamation.
Naroon ang Tutuban, at Light Rail Transit-1 at 2. May tourist district (Ermita-Malate), commercial (Santa Cruz-Divisoria), industrial (Pandacan, San Nicolas) at residential (Sampaloc, San Andres).
Kapos ang espasyong ito para ilista lahat. Linisin at ilawan sana ang paligid-ligid; ayusin ang trapik; puksain ang kalat, usok, ingay, at krimen. Bago na ang pamunuan ng lungsod. Hikayatin sana nila ang mga Manileño na itaas ang capital city na mahal ng lahat ng Pilipino.