Choosing a president, part III

Kining atong mga hunahuna dinhi, gikan pa sa Parts 1 & 2, nagagikan sa sinuwat ni Andrew J. Masigan, napatik sa Philippine Star. Ug sa atong pagpadayon, gitinguha ni Masigan nga adunay mga electoral  reforms nga pagahimuon, otherwise “our leaders will always be products of political jockeying.” 

Hinuon, matud pa, wala kini magpasabot nga ang mga botante wala nay mahimo pag-counter niining sayop nga sistima sa politika ... ug kini atong mahimo pinaagi sa pagbotar intelligently ug responsibly.

Sa ato pa, dili maoy himoon natong barometro sa pagbotar ang popularity ug kasapian sa mga kandidato , kundili, atong ibasi sa mga isyo ug katakos sa buot mag-presidente. Atong kutloon pag-usab ang kang Miriam Defensor nga tulo ka “fundamental requirements  to be president : 1. academic excellence, 2. professional excellence, ug 3. moral excellence.”

Tan-awa kon kining lima o unom ka presidential hopefuls (ayaw’g iapil ang mga nuisance candidates), nakabaton ba niining tulo ka fundamental requirements to be president. Kinahanglan mag-uban gayud kining tulo ka criteria. 

Ug ania: “If a private corporation requires only the most academically qualified and experientially prepared to be its CEO, what more a nation of 110 million people.”  Bitaw no, sa mga dagkong pribado nga kompaniya, istrikto kaayo sila pagpili ug pagdawat sa ilang mga executives. Kinahanglan ang most qualified gayud. Unsa na kaha ang  pagpili sa usa ka president nga modumala sa 110 million ka tawo?

Dugang pa: “The candidate we support must be adept in economics, diplomacy & foreign policy, geopolitics and social development because these are the issues he/she will face on a daily basis.” Balik-balika kini’g basa aron makabotar ka intelligently ug responsible sa sunod tuig nga eleksiyon.

Giingon usab dinhi nga ang usa ka presidente, dili magsalig sa tanang higayon sa mga tawo nga nag-alirong kaniya, sa mga close-in nga mga advisers, tungod kay “everything starts and ends with the president.

He/she must be the architect and the driver of their own reform agenda and must be able to discern between good and bad advice.”

Ug mahitungod sa moral excellence, kini importante kaayo ni: “the candidate must have a record bereft of corruption, entitlement, nepotism or abuse of power. More importantly, he/she must not be compliant to people who commit these moral affronts. Being an abettor of crime is just as bad as being the committer of crime.”

Kita ra ba, ato lang limut-limotan ang kalapasan ug mga anomaliya nga nahimo sa atong mga leader, ang uban kanila nalambigit og grabe nga korupsiyon, apan, ato gihapon silang botaran inig-eleksiyon.

So, atong  makita  dinhi nga dili tiaw ang pagpili og presidente. Maoy atong hunahunaon nga ang atong usa ka boto maoy agdon kon magmauswagon ba o dili ang atong nasud ubos sa pamunoan nga atong gipili. 

Gikan sa 1946 pag-grant kanato sa Independence gikan sa America, that’s 75 years ago, komusta man karon ang atong nasud? Dili baya nato mapasanginlan in full ang atong mga leader. 

Whatever, tungod kay kita man, lungsod ang nagbuot kinsay atong ibutang diha sa pagpangagamhan, basically, kita ang sad-an niining tanan, kay kasagaran kanato mga irresponsible voters.