Pagbugtaw sa Damgo

Gula 36

“Tu-toa na, Tiyo,” mubo niyang tubag. Apan diha pa unta siya’y idugang pagsulti nga wala na malibkas sa iyang baba: Wa na kadtoy paglaom nga modaog.

“Maayo hinuon,” sa lagas pa. “Kining akong gisuwat ipadala ko na sab ni sa sunod adlaw.”

“Maayo unta’g makadaog ka, Tiyo” giabyan sa kamingaw ang panuni sa tingog ni Melchor.

“Alang nako, Metlong,” ni Tiyo Tibur pa, “way bali’g di ko makadaog. Total, naa na ko’y daghan niana.” Gitudlo niini ang daghang plake ug tropeyo sa palibot sa bungbong sa payag. Nakuha kini sa iyang uyoan gumikan sa pagpangdaog niini sa lainlaing tigi sa sinulatay.

“Nganong mosalmot ka pa man sa tigi, Tiyo, nga di ka man diay interesadong modaog?” ni Melchor.

“Tungod sa gugma sa panulat,” tubag sa uyoan. “Gusto kong makatampo sa pagpalambo sa atong katitikan.”

Wala motingog si Melchor. Igo lang mipitokpitok ang iyang mga mata. Ang iyang hunahuna nahimong gapnod nga nagpa-utaw-utaw sa dagat.

“Apan kun modaog ko,” misumpay sa pagpamulong ang uyoan pagkilab sa pipila ka gutling, “labing maayo.”

May balbangaan nga pahiyom nga mikumpayot sa mga ngabil ni Melchor samtang iyang gitutokan ang uyoan. Unya miliraw ang iyang mga mata sa palibot sa payag. Mikawhat na usab sa iyang pagtagad ang mga tropeyo ug plake ni Tiyo Tibur niya sa natad sa panulat nga nagbitay sa bungbong sa payag, daw nag-indigay sa ilang katahom. Makaibog kaayong tan-awon. -- Sumpayan pa