Sa dihang gisuroy ko ang dakong hawanan

Buntag sayo ug kay way laing mahimo ako sa hawanan sa parokya nipasopaso. Sa akong pagsuroysuroy ilawom sa bidlisiw ni haring adlaw,akong gihimamat ang laing hugna sa panlimbasog.

Dungan sa pagtagamtam sa huros sa hanging mabugnaw nahimong lunhaw sa akong panumdoman niadtong bata pa ako nga sa dili pa moadto sa tunghaan sa elementarya akong giguyod ang akong mga kanding bisaya. Ako silang gitugway sayo sa buntag ug ako dayong hiposon sa dayon nang kahapon.

Kini ang akong naandang lihok matag adlaw wa pay labot sa mga pagpamaligya sa tunghaan. Maayo kaniadto kay dili man estrikto. Apan kaluoy sa Dios padayon gihapon nakong gi-enjoy ang kinabuhi sa kabatan-on bisan pa man kun niadtong mga higayona puno sa kasakit ang kinabuhi. Ang mahinungdanon buhi ug makabuhi.

Ang maong kasinatian maoy nagdapit kanako sa pagsuway og balik sa maong kahimtang. Hinuon ning higayona ako ning himoon sa akong parokya. Akong himoon ang pagpananum ug pagpamuhi. Gawas nga makahatag ako og trabaho sa akong mga tawo, duna  pud koy mapaabot ug hinaut nga kini maoy makapahimo sa parokya nga self-sustaining.

Gawas nga dunay maani, makapanghatag pud kita sa uban labina kanila nga nagkinahanglan. Ning paagiha nahimong mas konkreto ang pagbansay sa pagtuo. Kay matud pa bitaw ni Santiago ang pagtuo nga walay buhat patay!” Ug unta kining maong tinguha mahatagan og katumanan sibo sa kabubut-ong Diosnon. Hinuon pinaagi niini ako pud mismo malingaw man sab.

Ang kalibotan sama sa usa ka dakong hawanan. Sa maong hawanan daghan kita og mahimamat nagkadaiya lamang. Dunay mga tawo nga tarong duna poy mga tawong samokan ug buloyagon.

Dunay mga tawong maampingon dunay mga tawong dagasangan. Kini ang reyalidad nga angayan lamang atong hangpon. Kini ang reyalidad nga angayan natong angkonon. Apan sa matag panagtagbo nga atong masinati adunay bag-ong pagtulon-an nga makat-onan.

Sa maong pagkat-on nahimong mas mapalapdan nato ang panlantaw ingon man mas mapaladman pa nato ang atong pag-ila sa matag tawo nga atong mahimamat. Mga tawo kang kansang bayhon misalamin man sa bayhon sa Dios.

Naundang ako sa akong pamalandong. Nibahihi ang kanding timaan nga ako na siyang itugway sa hawanan nga wa magamit sa kanhiay.