Ang sanglitanan ni Christine Lee

Sakit man palandungon apan tinuod nga nahitabo nga ang batan-ong si Christine Lee ang nahimong biktima sa tawhanong kabangis.

Lisud ihulagway ang maong panghitabo ug tingali kita nga dili direktang nasakitan ang maglisud og tulon sa maong binuhatan.

Mao tingali nga ang mga unggoy dili mosugot nga kita gikan nila.  Salbahis man gud ang tawo ngadto sa iyang isig-katawo. Dagasangan nga way sama. Hinuon dili tanan, dunay mga tawo nga likoy pas likoy ang panghunahuna.

Usahay makapangutana kita kun nganong gitugotan man kini sa Kahitas-an ug nganong anaa man ang mga tawong dautan.

Kun ang mga dautan hiposon sa paagi nga dinautan madawat mo ang mga panghimaraot gikan sa mga nagpakamatarong.

Ug kun ato lang pud pasagdan kini ug paaboton ang pag-ampo nga maoy bugtong mosulbad ning maong katilingbanong epedimiya. Bugtong pagpatulo sa lusok sa akong mga luha.

Husto si Thomas Hobbes: Homo homini lupus nga sa ato pa ang matag tawo nahimong lobo ngadto sa iyang isig-kaingon.

Daghan ang buot motabang sa maong suliran. Daghan ang nihatag sa ilang suporta timailhan nga dili kita makatugot niini.

Ang makanunayong pag-amping sa atong mga kabataan dako kaayo og ikatampo  aron malikayan kining maong krimen ug si bisan kinsa nga naghunahuna sa paghimo ning linuog nga buhat sa pagpatay angay lamang nga mabilanggo aron dili makahimo og dugang pang kadaut sa kinabuhi sa mga inosenteng biktima.