Anaa si Pedro sa iyang naandang buluhaton nga mao ang pagpangisda kuyog sa iyang mga kaubanan. Niabot si Jesus ug sama sa naandan ang nihimo pud sa iyang pagwali tingali, naminaw pud si Pedro ug mga kaubanan samtang nagpadayon sila sa ilang buhat. Unya pagkahuman ato, si Jesus misugo kanila sa pagpalawod ug sa dihang nakuha ni Pedro ang daghang mga isda, nahimong dunay kausaban sa iyang kinabuhi nga nakamatngon siya nga gawas sa pagpanagat og mga isda, ang Ginoo dunay gitaganang buluhaton nga mas labaw pa kay sa pagpanagat og mga isda. Apan huyang si Pedro ug sayud siya niini mao nga niingon siya: “Palayo kanako! Usa ko ka tawong makasasala!” Apan ang maong pagbalibad wala makapugong sa Diosnong Magtutudlo nga nakakita sa iyang asset inay sa iyang liabilities. Ug sukad niadto gikan sa mga yanong mangingisda, napakaylap ang programa nga gisugdan nga mao ang Paghari sa Dios. Sa matag paningkamot mahinungdanon kaayo ang pagkahimatngon sa atong limitasyon ug sa atong kusog. Nga sama ni Pedro wala niya tugoti ang iyang kahuyang nga mobabag kaniya sa pagtuman sa iyang kaakuhan isip tinugyanan sa yawe sa Langit.