Gula 196
Mibalos si Edward paggakos nako. Iyang gihapuhap ang akong buko-buko. Unya gihagkan ko niya sa aping.
“Mamauli ta sa Bohol,” matud ni Edward.
“Dili ko. Mauwaw ko sa atong mga silingan,” giingnan ko siya.
“Nganong mauwaw ka man nga dili man kita ang naghimo sa eskandalo?” niya pa.
“Bisan na. Dili pa ko andam makig-atubang nila. Nauwaw ko’g maayo sa nahitabo sa ato’ng mga ginikanan.”
“Pero nahitabo na ang tanan. Dawaton ta na lang ang kamatuoran,” matud ni Edward. “Mao gyud. Wala na ta’y laing mahimo kun dili ang pagdawat sa kamatuoran,” gidasonan ko si Edward.
“Ipadayon ta ang atong gugma, Jezebel. Dili ta magbuwag.”
Gitutokan ko’s Edward. “Dili na ko angay nimo, Edward. Hugaw na akong pagka babaye.”
Nahitutok si Edward kanako. Mikunot ang iyang agtang.
“U-unsay buot mo’ng ipasabot, Jezebel? Ngano’ng nakaingon ka man nga hugaw ka na nga pagka babaye?”
Wala ko motingog. Miduko ko ug nanghupaw.
“Pasabta ko, Jezebel, Please...” ni Edward.
“May wala ka pa hisayri nga nahitabo nako dinhi sa Cebu, Ed,” nako pa. “U-unsa kana? Tug-ani ko.” Nagpakisayod si Edward. (Sumpayan)