EDITORYAL - Pagtuunan, kalagayan ng contractual workers
KAPAG sumasapit ang Araw ng Paggawa, ang napagtutuunan lamang ng pansin ay ang mababang sahod ng mga manggagawa at ang di-makataong kondisyon sa kanilang pinagtatrabahuhan. Walang nababanggit ukol sa contractualizaton. Dapat ang isyu namang ito ang buksan para mamulat ang mga may-ari ng estabilisimento sa kalagayan ng mga contractual nilang manggagawa.
Mahirap ang kalagayan ng contractual workers. Pagkatapos ng kanilang limang buwang kontrata sa isang kompanya o establisimento, maghahanap na naman sila ng ibang mapapasukan. Paano kung hindi agad sila makakita ng bagong pagkakakitaan? Maaari bang pigilin muna na huwag magrebelde sa gutom ang kanilang mga bituka? Maari bang hindi muna sila magbayad ng kanilang upa sa tinitirahang bahay o kaya ay huwag magbayad sa kuryente’t tubig? Hindi puwede. Kailangang kumita para may makain at maipambayad sa mga pangangailangan.
Karamihan sa mga nagtatrabaho sa mall, department store at iba pang establisimento ay pawang mga contractual.
Ang contractualization policy ay pabor sa employer sapagkat hindi sila puwersadong mag-promote at magdadagdag ng umento sa kanilang mga manggagawa. Malaking katipiran kung pawang bagong hire. Nakalulusot din naman ang mga employer na huwag ipaghulog sa SSS at Philhealth ang kanilang mga manggagawa.
Ang contractualization ay ipinagbabawal alinsunod sa Security of Tenure clause ng Konstitusyon. Ipinagbabawal din ito sa Article 280 ng Labor Code na nagsasaad na kapag ang trabaho ng isang manggagawa ay “necessary” o “desirable” sa negosyo ng employer, siya ay itinuturing na regular na empleyado.
Ngayong Araw ng Paggawa, pagtuunan ng pansin ang isyu sa contractualization. Tapusin na ang patakarang ito na pabor lang sa mga may-ari ng kompanya o establisimento. Maawa sa mga nag-aagam-agam na mga manggagawa.
- Latest
