SERYOSO sa pagsasalita ang tatay ni Brent. Bakas sa boses ang pag-aalala nang malaman na gustong isumbong ni Brent sa mister ang nangyayaring kataksilan ng asawa.
“Huwag mo nang pakialaman, Brent. Hayaan mo ang ginagawa nila. Masunog man sila sa impiyerno sa ginagawa, e bahala sila. Baka kasi, may masama pang mangyari sa iyo. Umiwas ka Brent na masangkot,’’ sabi ng tatay niya.
“Naaawa kasi ako sa mister ’Tay—kay Sir Julio—mabait kasi siya.’’
“Alam ko ang nasa damdamin mo, Brent. Nararamdaman ko ang nararamdaman mo. Pero, huwag ka nang makialam—hayaan mo na ang mister ang makatuklas ng kataksilan.’’
“Balak ko ‘’Tay, ipadadala ko kay Sir Julio ang mga nakuha kong pictures—para mabigat ang ebidensiya.’’
“Huwag na. Hayaan mo na lang ang mister ang makatuklas.’’
Tinitigan ni Brent ang kanyang tatay. Nasa mukha nito ang pag-aalala.
“Pakinggan mo ako, Brent.’’
Tumango si Brent.
“Sige ’Tay.’’
“Salamat anak. Ayaw kong may mangyari sa’yo na ang pinagmulan ay ang pangangalunya.
Tama na ang mga nangyari.’’
Napatitig si Brent sa kanyang ama.
Itutuloy