“Halika ka Hani. Pasok!’’ sabi ni Cris.
Pumasok si Hani habang hawak ang tray ng suman na inorder ni Cris sa probinsiya.
“Ang bilis naman ng order ko!’’
“Mabagal nga Kuya dahil ‘yung nagdeliber na dyipni ay mayroon pang dinalang paninda sa Divisoria kaya naatrasado. Dapat kanina pa ito.’’
“Okey lang kahit medyo atrasado. Basta ang mahalaga ay masarap ‘yan.’’
“Diyan ka nakakasiguro Kuya. Talagang masarap ito. Tikman mo na Kuya.’’
“Oo nga. Hindi pa nga ako kumakain ng hapunan. Nalibang ako sa pagbabasa ng libro.’’
Dumampot ng isang suman si Cris.
“Medyo mainit pa ah!’’
“Nakabalot kasi sa diyaryo ‘yan, Kuya hindi tumatakas ang init.’’
Binuksan ni Cris ang suman.
Isinubo.
“Wow! Napakasarap talaga! Tamang-tama ang timpla!’’
“Ekspert na si Inay sa pagtitimpla niyan Kuya. Biruin mo naman e 40 taon na siyang gumagawa niyan. Nasa elementary pa ako e gumagawa na siya ng suman.’’
“Talagang hindi nagbabago ang timpla, Hani?’’
“Hindi Kuya. Kabisadung-kabisado na niya.’’
Kumagat uli sa suman si Cris.
“Sarap! Da best suman in the Philippines ito!’’
“Salamat Kuya. Sasabihin ko kay Inay na puring-puri mo ang suman niya.’’
“Magkano naman itong inorder kong ito?’’
“Huwag mo na raw bayaran, Kuya. Regalo na lang daw sa’yo.’’
“Aba baka malugi ang Inay mo. Mahal pa naman ang mga sangkap.’’
“Hindi po ‘yun malulugi, Kuya.’’
“Sabihin mo, salamat.’’
“Siyanga pala Kuya, simula bukas e work from home na ako. Kasi mataas na ang kaso ng COVID sa opisina. Sa bahay na lang muna ako magtatrabaho.’’
“Talagang malala na ang pandemyang ito ano, Hani.’’
“Oo nga, Kuya, marami nang apektado.’’
“Sabagay mabuti ngang dito ka na sa bahay magtrabaho para mayroon akong kasama. Nakakainip din dito sa bahay.’’
“Gusto mong may kakuwentuhan, Kuya?’’
“Oo.’’ (Itutuloy)