BINUKSAN ni Ruth ang FB account ni Keiko Nahashiwa. At habang ginagawa niya iyon, pakiramdam niya, hindi humihinga si Mommy Donna. Hindi nagsasalita ni gaputok man.
“Eto siya Mommy!’’
Tiningnan ni Mommy Donna ang picture ni Keiko Nahashiwa. Singkit na mga mata, matangos na ilong, magandang labi…
“Siya nga ang anak ko Ruth. Siya nga!’’
“Nang una ko ngang makita ang picture niya, malakas na ang kutob ko siya ang hinahanap mo.’’
“Ano ang gagawin ko, Ruth? Paano ko siya makokontak?’’
“Ano ba ang sabi ng lalaking tumawag sa’yo? Ano raw ang kalagayan ni Keiko?’’
‘‘Ipinaalam na patay na si Toshi at nasa Canada raw si Keiko. Yun lang ang sinabi.’’
“Walang ibang detalye kay Keiko?’’
“Wala na.’’
“Kung ganun, ikaw talaga ang mag-eeffort na hanapin siya.’’
“Paano Ruth?’’
“Makikipagkaibigan. Friend request.’’
“Sige na gawin na natin.’’
“Ako ang bahala, Mommy. Relaks ka lang.’’
“Gusto ko nang makausap ang anak ko.’’
“Darating tayo diyan. Mamaya-maya lang may communication na kayo.’’
“Paano kung ayaw akong sagutin.’’
“Please, huwag kang mag-isip ng negative. Ang nag-iisip ng negative, negative rin ang outcome.’’
Napangiti si Mommy Donna.
Sinimulan ni Ruth ang pakikipag-friend kay Keiko Nahashiwa.
Baka mamaya lang may resulta na.
(Itutuloy)