PAREHO ang naging desisyon ng Court of Appeals pero pinalusot sa pananagutan ang ACI at binawasan ang moral damage at exemplary damage sa kaso. Parehong umapela sa Supreme Court ang dalawang panig. Ayon kay Ruben ay hindi siya dapat managot dahil ang mismong dahilan ng aksidente ay ang kapabayaan ni Elena. Kung sakali raw at may pananagutan man siya, dapat ay ikunsidera rin ang kapabayaan ni Elena. Ayon naman sa babae, hindi dapat na makalusot sa pananagutan ang amo ni Ruben na ACI. Kinuwestiyon din niya sa apela kung bakit binawasan ang halaga ng moral damage at exemplary damage.
Ayon sa SC, si Ruben lang ang dapat sisihin sa nangyaring aksidente noong gabing iyon. Ang kapabayaan ay ang kawalan ng pag-iingat na hinihingi ng sitwasyon. Sa kasong ito, malinaw na napatunayan ng hukuman na mabilis na nagmamaneho si Ruben noong alas dos ng madaling araw na malakas ang ulan habang nasa impluwensiya ng alak.
Ayon pa sa SC, walang dinulot na kapabayaan o contributory negligence si Elena. Ang contributory negligence ay ang kilos o aktuwasyon ng biktima na kulang sa pamantayang kailangan para sa sarili niyang proteksyon. Ang isang babae na nagmamaneho ng kotse na biglang nagkaroon ng flat na gulong ay hindi masisisi kung hihinto sa isang tabi basta pabor sa kanya ang puwesto at hindi nakakaabala sa iba.
Mas delikado kay Elena kung hindi siya hihinto at titingnan ang problema dahil madidisgrasya siya at ang ibang tao dahil sa kanyang pagewang-gewang na sasakyan. Kaya hindi masasabi na nagkaroon ng contributory negligence sa panig ni Elena. Hindi niya ginusto ang nangyari.
Ang amo naman ni Ruben na ACI ay may pananagutan din dahil hindi nito ginampanan ang tungkulin ng isang mabuting ama na pumili ng matinong empleyado at siguraduhin na nababantayan sila. Hindi gumawa ng mga hakbang ang kompanya para siguraduhin ang kakayahan ni Ruben na magmaneho at hindi rin nito inalam ang tunay na pagkatao ng lalaki bago nila pinagamit dito ang sasakyan ng kompanya (Valenzuela vs. Court of Appeals, etc., G.R. 115024, February 7, 1996).