Kun ila gani kong hagbungon

Magpakamatay ko! mao kini ang bahad sa usa ka tinun-an kun ugaling matinuod ang iyang gikalisangan nga mahagbong sa iyang pagtuon.

Hinuon duna siyay rason. Una di siya mohimo sa iyang assignment kay lagi kapoy ang dota. Ikaduha, panagsa siya mosulod tungod sa mga problema gumikan kay wa kuno iyang mama ug papa nga modasig niya. Ikatulo, stress na kaayo ang pagtungha mao nga maglisud siya og sabot sa leksiyon.

Kining maong mga rason maoy nakahatag og kabalaka ug kalabad sa atong mga magtutudlo nga sama sa kadaghanan ang nahiagom pud sa daghang mga problema ug stressors.

Ang nahitabo mao nga daghan nila ang nihimo og blaming kun pagbasol kang bisan kinsa nga hinungdan sa maong kahimtang.

Apan kining maong rason mamahimong usa ka manipulation. Tungod ba kaha kay atong gihatag ang tanang kasayon mao nga malisud sabton ug dawaton ang sakripisyo? Kaniadto kun mga mata ni titser mosiga kami gyud bation og kalisang.

Daghan man tuod kami sa classroom apan hilom kaayo kami. Kaniadto kada hapon dunay gardening ang among klase. Bugwal ug tanom maoy among buhat sa dili pa kami buhian. Malipayon kami dunay pailub bisan pa man kun malisud ang kinabuhi.

Apan karon sa tinguha nga mahimong sayon ug paspas ang tanan namatay usab ang birtud sa pailob. Ang pangutana mao nga kinahanglang papasaron ba gyud ang wala maghago aron malikayan lang ang gitawag nilang hikog?

Ang hikog ba sulbad sa problema o gihimong kahimanan aron mamahimong mas dali ang pag eskapo sa suliran?