Badlis sa kinabuhi

Basta gani iyang makita si Berong nagpadulong na paingon kaniya molikay dayon si Virginia kay dili lagi siya gusto og usa ka lalaki nga pobre. Unsaon kabos man sila si tatay niya Pedring ug nanay niya Talina.

“Gin! Gin! hunong una, ayaw ko’g likayi, sige ka na man lang likay nako. Duna lang koy isulti nimo, kadiyot lang!” Milanog ang tingog ni Berong nga nagdagan nga nagsunod kang Virginia. Kini si Berong anak sa magtiayong Kanot ug Rima, nga mga mangumpayay og kan-onon sa kabayo. Igo lang nakatapos sa hayiskol.

“Unsa man goy gisegihan nimo’g atang-atang ug sunodsunod nako, Berong!?” mikulismaot ang nawong sa dalaga.

“Dugay na man gud kong gusto makig-estorya nimo pero layo pa gani ko motipas ka na ma’g laing dalan. Sayod man ko ba nga wa kay gusto nako kay pobre ko, pero ang akong gugma nimo, Gin, grabe gyud kay dili ko katulog,” mipaduol si Berong, miatras si Virginia.

Tuod miabot ang suwerte ni Virginia kay nakabana siya’g dato. Si Philip, anak sa usa ka datong negosyante sa siyudad ug si Virginia didto na magpuyo sa usa ka matahom nga balay sa usa ka subdivision. Apan may problema si Virginia  sa iyang bana kay hilabihan ka sugarol niini.

Ug si Berong gisuwerte pud kay nakaasawa sa pag-umangkon sa amo niyang insek. 

Unya usa ka adlaw nagkita sila si Virginia nga puwerte nang koposa kay gibiyaan sa iyang bana kay nagbisyo na pud og babaye. Nabaligya pud ang ilang balay.

“Gin, Virginia, ikaw ni, sus naunsa ka man may sakit ka?” ni Berong nga miduol sa babaye nga iyang gipakamutya kanhi. ‘Hapit wa ko kaila nimo.”

“Berong, dili gyud diay maayo nga mangandoy og taas ra kaayo. Luoy na kaayo ko ron, kay lisod na kaayo.” Dihay mga luha sa mga mata ni Virginia.

Gisakitan siya sa iyang nasaksihan sa binuhat nga hangtod karon naa pa gihapon sulod sa iyang dughan ang nangaging pagbati. Samtang nagmaneho sa iyang kotse, nakita ni Berong ang badlis sa kinabuhi diha sa iyang handurawan. Misteryoso gyud ang kinabuhi. (Kataposan)