Pero wala gayod ako magpadala sa paghaylo ni Eva. Alang kanako, importante kaayo ang pag-amping sa kadungganan. Bisan sa kalisod sa akong kahimtang uban sa duha ko ka mga anak, dili nako hugaw-hugawan ang akong pagka-babaye.
Apan nagpadayon ang krisis sa akong kinabuhi. Wala pa ko makapangita og laing baligya. Nagpadayon nga menos ang halin sa pagpaninda’g makaon sa kadalanan. Lisod na gyud kaayo ang akong kahimtang.
“Kun nanundog ka pa nako,” giingnan ko ni Eva usa ka higayon niana nga nagkita kami. Di ka unta mag-antos sa kalisod.”
Wala ako motingog.
“Kanang imong beauty, Day,” ni Eva pa. “Halinon kaayo na. Bisan pag tag P3,000 daghang moapas sa imong presyo. Kuyog nako unyang gabii, Day. Makakuwarta ka lagi’g dako.”
Nakahinuktok ko sa gisulti ni Eva ngari kanako. Nagsagol ang kahinam nga makakuwarta ko og dako apan anaa usab ang kahadlok kun unsay akong dangatan sa maong trabaho nga gi-offer ni Eva diri kanako.
Apan sa akong tan-aw kang Eva mora gyud og malipayon siya sa iyang trabaho ug sa iyang kinabuhi. Ako usab nga makit-an nga duna gyud siya’y kuwarta tungod kay dayag kaayo sa iyang pamanit ug sa iyang kutis nga hiyang kaayo siya sa iyang kinabuhi.
Ako usab nga na-imagine ang akong mga anak nga malipayon sila nga nangaon mi sa Jollibee nga sukad-masukad wala pa gyud namo masudli. -- Sumpayan pa