Anino sa kulto

Gula 54

Samtang nagdagan ang sakyanan dihay mga mata nga mikipatkipat sa hunahuna ni Carlo. Niining kasayoran nga iyang napugnit karon malagmit nga makaigo siya’g duha ka langgam sa usa lang ka bato. Masulbad niya ang kaso sa kamatayon sa iyang mga ginikanan ug sa samang higayon, masulbad usab ni Maj. Campo ang mga kaso sa pagpatay sa mga batang babaye nga nahitabo karon sa lungsod sa Mabini.

Nanaog gilayon si Carlo human ika-parking ang iyang sakyanan sa atubaangan sa Mabini Police Headquarters. Midiretso siya sa lawak-buhatan ni Maj. Campo. Iyang natukmaan nga serado ang pultahan niini. Mituktok siya’g makatulo sa palid sa pultahan. Nabati niya ang tingog sa hepe gikan sa sulod nga mimando kaniya sa pagsulod. Gitukmod niya’g hinay ang palid sa pultahan. Misulod siya. Miyanghag si Maj. Campo pagkamatikod niini kaniya.

“Uy, Carlo,” tuaw sa hepe nga mapahiyomon, daw sa nahinangop kini nga nakakita kaniya. “Imo man kong gisurpresa.”

“Wala ba ko makadisturbo nimo?” ni Carlo.

“Okey lang,” mipakibo ang hepe sa abaga. “Lingkod una.”

“Salamat,” milingkod si Carlo sa bakanteng silya.

“Mahinungdanon gayod tingali ang imong tuyo kay imo man kong gipakalitan,” matud sa hepe nga mipahimutang sa bukobuko niini sa sandiganan sa lingkoranan. Ang ballpen nga pilot gidula-dulaan sa kamot niini.

“Wala ka gyud masayop, Dick,” matud ni Carlo.

Nakapahiyom ang hepe. “Unsa man diay kana?” Sukit niini.

“Bahin kini sa hamatayon sa akong mga ginikanan ug sa duha ka batang babaye,” tul-id nga tubag ni Carlo.

Mikunot ang agtang ni Maj. Campo dihang mitutok kini kaniya. Natugkad ni Carlo nga wala kini makaagpas bahin sa iyang gisulti. Busa midason gilayon siya. -- Sumpayan pa