Abednego

W alay sapatos ang mga makililimos ug kun aduna man, may usa ba nga buot mobutang sa iyang mga tiil sa sapatos sa mga makililimos? May mga tawo bang makasabot ug buot mamati sa ilang mga sugilanon?” Duha sa nanagpusot-pusot nga mga sukna-pamalandong kaniadto ni Abednego samtang naglakaw-lakaw siya nga nag-inusara sa kadalanan sa dakbayan.

Impluwensiyado si Abednego sa iyang apohang lalaki nga si Lolo Avogadro kay kini ang kanunay niyang makukabildo sa buhi pa. Dihang tigulang na kaayo ug daw giango-ango na ang iyang lolo, gibinlan siya niini og mga basiyong botelya. 

“Dawata kining mga botelya Dong, ako kining kabilin nimo. Ibalhin ug isulod mo dinhi ang kangitngit diha sa kinabuhi sa mga kabos,” ni Lolo Avogadro sa seryosong panagway.

“Unsaon god Lo? Unsaon god pagpasulod sa kangitngit diha?” Ang nabulit sa kahibulong nga mga pangutana ni Abednego.

`‘Himoang likido ang kangitngit aron igo na lang sawron o kutsaraon… diha sa pagtabang. Tabangi intawon ang labing ubos ilabi na ang mga makililimos, Dong. He-he-he.”

“Oo Lo, isaad ko. Ang pagtabang dili usa ka malisod nga lakang alang nako kay napanunod ko ang imong kasingkasing ug gikan ako sa ubos o daw tumbanan nga kahimtang.” Sa wala pay permanenteng trabaho ang amahan ni Abednego, nasinati usab nila ang hilabihang kagutom, pasar-pasar nga kaon, pasmo ug pagkaon sa pan-os nga kan-on nga gikan sa silingan ug ila lang gikislan ug giluto’g usab. Labaw pang miburot ang iyang kasingkasing sa mga kabos dihang hisayran niya sa iyang kaliwatan nga nasinati ni Lolo Avogadro ang pagpakilimos sa Manila kaniadto dihang wa na kini mahinultol og uli sa ilang probinsiya ug nalibog. Maayo na lang kay ang nakaligis sa iyang apohan kaniadto paryenti ra usab nila ug maoy mihakop sa galastohan hangtod nga si Lolo Avogadro hingpit nga naayo lakip sa panghunahuna.

Sa nagkolehiyo na si Abednego, may tulo ka higayong gipalinya niya kilid sa dalan sa dakbayan ang mga batang hikit-an niyang nagpakilimos ug gipalit niya ang ilang mga uwat sa tag singko pesos ang buok way labot sa hanap. Usahay suroyon usab niya uban sa iyang trato ang pipila ka makililimos sa naandan nilang yak-anan aron apora’g tagsa ka putos nga pan.

Sa laing higayon nga paglibot ni Abednego sa dalan uban na usab ang iyang trato, hikit-an siya sa usa ka batang nagpakilimos nga nakamay-ong niya ug iya sab nga namay-ongan. “Kuya ingon akong Manang, mopalit ba sab kuno ka’g mga gutang ug nuka-nuka? Kun mopalit man, asa ang binayranay?”Ang inosenteng tono sa may inosenteng panagway.

“Dili na day,” tubag ni Abednego nga ginuntan og hilaw nga pahiyom. Ang paghatag o pagtabang mao lamay iyang tumong niadtong gibayran kunohay niya ang kauwatan sa mga bata.Mao lamay paaging misantop sa iyang hunahuna ilabi na kay mas nalooy siyang nagsud-ong niadtong batang makililimos nga hilabihan ka uwaton. Natimbang niyang sayop ang maong paagi.

“Ang imong baho susama na sa mga makililimos tungod sa pagpunay mo’g duol nila. Nagtapon-tapon ug nagbaylo-baylo na lang kanang inyong mga kagaw. Ang imong mga tisirt nga pus-aw na kaayo kay namumo ug gimumo na nimo’g sul-ob, wa gyod nimo mailisig bag-o. Wa kaayo kay napalit sa imong kaugalingon ug nako. Maypa ang mga batang makililimos kay gibayran mo sa ilang kauwatan apan ang imong paghawok nako gilibre ra nimo. Nauwaw sab kaayo ko kay lakip ang akong mga higala ug kaila imong gipangayoan og hinabang aron lang paedukaron o kahatagan og kapanginabuhian ang mga higala mong makililimos. Gamay na lang ang kalainan mo tali sa mga makililimos ug ang maong gamay’ng kalainan ug ang dakong kaamgiran maoy mga interesanteng butang nga di ko na masabtan ug madawat pa.” Maoy unod ug kabahin sa diyes minutos kapin nga sukmat sa uyab ni Abednego kaniya human siya buwagi niini.

Igo na lamang nagsud-ong si Abednego sa inuling tisirt sa iyang uyab nga inadlawan niya niini kaniadto ug may pinatuyong sipra nga: I LIVE LIKE A BEGGAR MYSELF IN ORDER TO TEACH BEGGARS TO LIVE LIKE MEN- Johann Pestalozzi. (Kataposan)