Kini ang akong gibati sa dihang gihimo ang Solemneng konsagrasyon sa among yanong simbahan sa Mohon. Mao nga salamat kaayo sa tanan nga nibulig. Ang inyong kamanggihatagon maoy nakapadasig nako aron unta mamahimo usab nga manggihatagon. Dunay mga pagtulon-an nga akong napupo ning maong kasinatian.
1. Una ang pamaagi sa Dios lahi ra gyud sa pamaagi natong mga tawo. Ang tanan gikan kaniya ug angay lamang nga motapos kini ngadto sa Dios. Ang tanang kalamboan di nato angkunon nga ato kondili ato kining ihalad ingon nga pasalamat ngadto sa Kahitas-an.
2. Ikaduha kahigayonan kini sa pagpasalamat usab ni bisan kinsa nga nakatampo ginagmay man o dinagko kay kun wala pa kining mga tawhana, nan wala pud untay mahimo kun wala ang ilang pagbulig
3. Ikatulo, panahon kini sa pagsaulog ug angay lamang nga ato kining saulogon uban ang kalipay. Kay nagmalipayon man kita nan, angay lamang nga ato kining ipaambit bisan naman lang sa yanong pahiyom agig pagpasalamat sa tanang mga maayong nahitabo. Ang mga kalisdanan kabahin lamang sa daghanang mga pag-antos nga lisud kaayo usahay sabton apan sa kaulahian nakita nato ang bili ug rason kun nganong sila angayang mahitabo sa atong kinabuhi. Everything happens for a reason matud pa.
4. Ang kahimayaan dili masabot kun wala ang kalbaryo maingon nga dili molig-on ang relasyon kun wala ang pagsakripisyo.
Sa dihang gipahiran ko ang matag krus ug krisma gikan kang Arsobispo Palma akong napamalandongan nga ang matag pag-antos gidihogan alang sa mas mahinungdanong katuyoan. Sakripisyo man tuod ang kinabuhi apan human niini anaa ang kabanhawan human sa kamatayon. Di ta angay mabalaka panahon sa kalisud kay diha sa kalisud anaa ang Dios mobubo sa tanang nindot nga kahigayonan sa pagtubo.