Matag adlaw moadto gyud si Enos sa dagat. Kun makakuha sila'g daghang kinhason iya ibaligya sa merkado ug ipalit og bugas ang halin.
Wala man gud tawoy grado kini si Enos kay sayis anyos pa dihang gitalikdan siya sa iyang mga ginikanan nga namatay sa rabis sa irong boang dihang gipamaak sila samtang nangguna sa yuta nga gipanag-iya sa tubigtubigan dinhi sa ilang dapit.
"Enos, hatagi unya mi'g kinhason, ha, kay among kilawon. Di gani ka motuman sa akong gihangyo nimo, aw, makatilaw ka'g laparo nako!", ni Asyong nga barumbado ug bugoy dinhi sa ilang dapit.
Igo lang miyango si Enos sa pagsanong nga walay tingog-tingog. Unya, usa ka hapon samtang nanginhas si Enos sa may ubos sa kalapokan diin sa may pangpang dunay dakong punoan sa talisay, may babaye nga mitawag kaniya. Guwapa kining maong babaye, tag-as og buhok ug taluytoy ang ilong. "Ako ang imong gitawag, ma'am?" inosenteng misanong si Enos.
"Oo, dali, saka ngari sa pangpang kay duna koy ihatag nimo. Hatagan tika'g sakayan," sa babaye pa ngadto ni Enos. Unya, nagpaila ang babaye nga siya ang tag-iya sa dakong punoan sa talisay nga karaan na kaayo. Tuod, mitumaw lang og kalit ang usa ka baroto.
"Kamao kang mamugsay, Enos?" sa babayeng guwapa. "Kamao man, ma'am," hinay'ng tubag ni Enos.
"Ayaw na lang pag ma'am nako, tawga lang ko'g Maria Talisaynon. Naluoy ko nimo ug kining sakayan mao unya’y motabang nimo. Kun moingon ka'g isakay ako sa hangin, molutaw kini sa hangin daw molupad ug makaadto ka'g halayong lawod aron managat." Ug kalit lang nahanaw si Maria Talisaynon.
Usa ka hapon diha sila si Asyong sa may baybayon aron kulatahon si Enos kay wala motuman sa gipangayong mga kinhason. "Gahi ka'g ulo, ha, hala, mga parts, atong ihawon ning pobreng dako!" mando ni Asyong sa iyang mga barkada. Apan nahaatras sila dihang maoy ilang nakita nga milutaw sa hangin ang sakayan ni Enos ug nagkaanam kini'g kalayo sa palawod. Sukad niadto, wala na nila makita si Enos. (Kataposan)