Maria Magdalena

Gula 214

“Pasayloa ko, Pa, Ma,” nako pa. “Gibuhat ko kini tungod kay nasayod kong di mo mosugot nga makig-live in ko ni Neggar. Gusto kong pakaslan ni Neggar, pero ako ang nagdumili. Di pa ko gustong mahiktan pag-usab sa kadena sa kaminyoon.”

May isulti pa unta tingali sila si Papa ug Mama apan nakabig ang ilang pagtagad sa lalaki nga migawas gikan sa kusina. Si Neggar nga mao pay pagkahuman og luto. Miduol kini sa among nahimutangan ug milingkod tupad nako.

“May bisita ka man diay, Maria,” ni Neggar pa.

“N-Neggar, sila ang akong mga ginikanan,” maoy akong tug-an.

Sa makadiyot daw nakugang si Neggar. Apan ingon sa kadali ra siyang nakabawi. Nangatahoran siya sa akong mga ginikanan. Unya kami nang duha ang nakigsulti nila ni Papa ug Mama.

Si Neggar maoy detalyado kaayong mipasabot sa akong mga ginikanan mahitungod sa among plano. Nagpasalamat ko nga wala makabuylo ang kasuko nila ni Papa ug Mama. Napuypoy sila tungod sa maayong pagpasabot ni Neggar kanila.

“Wala na kami mahimo kun mao kana ang inyong hukom. Panggaa baya ang among anak,” mao ray nasulti ni Mama.

“Ipasalig ko, Ma,” ni Neggar pa.

Human namo og sultihanay, nananghid na silang Mama ug Papa nga mopauli na sila sa Barili. Apan gipugngan namo sila. Samtang naniudto amo silang gikombinsir nga magpalabay lang una og usa ka gabii una sila mopauli.” -- Sumpayan pa

Show comments