Halok maoy tambal

 “Siyakoyyyyyy! Siyakoooyyyy! Palit mo sa lami kong siyakoyyyy!!!” Milanog ang tingog ni Sencio. Ingon niini ang buhaton ni Sencio— maglibod sa linutong siyakoy sa iyang nanay Sidra. Biyuda na kini siya ug wala na gyud maghunahuna pagminyo.

Ulitawo na ang iyang anak ug may nadunggan si Sidra nga si Sencio naibog kang Nenita nga anak sa biyudo nga si Ramon. Basta gani siyakoy ang hisgotan dinhi sa ilang balangay, si Sidra dayon ang mosantop sa hunahuna sa mga lumulupyo kay lagi lamian ang iyang siyakoy.

“Nets, dili ka mopalit sa akong siyakoyyy!!” singgit ni Sencio ngadtong Nenita kinsa nanambo sa ilang bintana. Mipahiyom ang dalaga, “Oo, mopalit ko sa imong siyakoy, Sencioooo!” Ug gidalidali pod dayon og putos ni Sencio ang 10 ka buok siyakoy.

“Pinaskohan na nako nimo, Nets, hapit na man ang Pasko di ba?” pahiyom ni Sencio ug iyang gikuptan ang kamot sa dalaga. Wala masuko si Nenita.

Unya sa lutoanan og siyakoy ni Sidra may misangpit kaniya, si Ramon. Daw dihay kakulba nga mikuyanap sa dughan ni Sidra. “Unsay ato, Mon?”

“Si...si Sencio, nia ba, nahiuli na ba?” hinay ang tingog ni Ramon.

“Wala pa, tua pa sa iyang Lola Talina sa lungsod sa San Agustin, nananghid man god to siya nako nga mobakasyon didto,” ni Sidra nga wala motan-aw kang Ramon. “Ngano man diay, Mon?”

“May nakakita man god nga mikuyog kuno kaniya si Nenita,” dihay kabalaka sa tingog ni Ramon. “Aw, wa may problema ba, kon nagkasinabot ang duruha nato ka mga anak, Dra. Atong ipakasal aron wala nay problema...”

Mipahiyom si Sidra. Usa ka pahiyom nga dunay kahulogan ug nasabtan dayon kini ni Ramon. “Hoy, Sidra, abi nimo no, duna may tambal ning atong pagka biyuda ug pagka biyudo. Ug kini maoy tambal,” ug gigakos ug gihagkan dayon ni Ramon si Sidra sa mga ngabil niini ug wala kini masuko nga ingon sa giganahan ug namulong, “Mon... Mon, uy, ayaw ko’g gaksa kay ang giluto kong siyakoy napaig na...”

Apan gigakos gyud siya’g hugot ni Ramon. (Kataposan)