Good morning Dado. May pasalubong ako sa’yo,’’ sabi ni Gab na nakangiti.
Ibinukas ni Dado nang malaki ang pinto.
“Ano ‘yan? Galing ka na naman ng probinsiya?’’ patay-malisya na tanong ni Dado.
“Oo. Limang araw ako sa province. Hindi mo napansin na wala ako?’’
“Hindi,” patay-malisya uli si Dado.
“Kagabi lang ako umuwi. Mga alas diyes siguro o alas onse nang dumating ako.’’
“Halika Gab. Ano ba ‘yang pasalubong mo at ang dami yata.’’
Pumasok si Gab.
“Ano ‘to, espasol, uraro cookies, kesong puti at itlog na maalat uli.’’
Iniabot ni Gab ang plastic bag kay Dado.
Sinilip ni Dado ang laman ng bag.
“Wow ang dami naman nito. Ang sarap siguro nito.’’
“Pasensiya ka na at ‘yan lang ang naipasalubong ko.’’
“Anong pasensiya? Ang dami nga nito.’’
“Sana magustuhan mo. Masarap ‘yang espasol. Special ‘yan.’’
“Magugustuhan ko sigurado ito.’’
Pinaupo ni Dado si Gab.
Ipinatong ni Dado ang plastic sa dining table.
“Coffee, Gab?’’
“Hindi ako nagko-coffee?’’
“Pineapple juice?’’
“Sige.’’
“Sandali lang at ikukuha kita. Lagi akong may pineapple juice sa ref.’’
Kumuha ng juice si Dado at dinala kay Gab. Ipinatong sa center table.
“Baka may gagawin ka Dado e naiistorbo pala kita?’’
“Wala akong gagawin. Nanonood nga ako ng TV nang kumatok ka. At saka ‘di ba sabi mo nun minsan magkuwentuhan tayo. Baka nga ikaw ang may gagawin.’’
“Wala akong gagawin. Isa pa gusto ko namang magpahinga at magrelaks-relaks. Pagod na pagod na ako sa buhay na ito…’’
Napatitig si Dado kay Gab.
“Mabuti ka pa Dado at wala yatang iniintindi sa buhay. Hindi katulad ko, marami…’’
Lalo nang napatitig si Dado kay Gab. Ano kayang ibig sabihin ni Gab? (Itutuloy)