Maria Magdalena Gula 2

“Tinud-anay ning ako, Maria, busa ayaw kasuko gud.” Nagkanayon si Nestor.

“Hilom!” Gisinghagan ko siya.

Ug tungod sa akong kalagot, wala ko makapugong sa akong kaugalingon. Milupad ang akong patid ug didto kini moigo sa pugaran ni Nestor. Mitikuskos siya sa kasakit. Naglisod siya pagbarog ug mipungko na lang.

“Di ba giwarningan na man tika?” matud ko nga puno sa kalagot.

“Laina nimo, Maria, uy,” ni Nestor pa. “Mamatid ka man?”

“Usab pa unya’g bugalbugal nako,” matud ko. “Dili kay kana ray imong matilawan nakong amawa ka.

Nabaniog sa among dapit ang akong kabangis sa mga lalaki. Wala na gyud magsamok si Nestor kanako. Nakamatikod gani ko nga morag naglikay na nako ang mga lalaki. Lakip si Elizar nga akong crush ingon sa midistansiya na usab kanako.

Nalipay ko sa mga reaction sa mga lalaki diri kanako. Wala ko kini ikaguol bisan kun niabot sa among school ang mga estorya. Hinuon, gipasagdan ko lang ang mga lalaki na naglikay nako. Unsay ako kun ila kong likayan? Magpadayon ang akong kinabuhi bisan ila kong likayan. Total, daghan man ko’g higalang mga babaye sa among school ug sa among lugar. Maayo hinuon nga gilikayan na ako sa mga lalaki kay ikatingob na gyud nako ang tanan kong panahon sa akong pagtuon. Wala nay nagsamok nako ug wala nay modisturbo nako.

Nanglabay ang pipila ka bulan, nasayran ko na lang nga nagkauyab na diay sila si Elizar ug Kisaiah. Mora’g dili ko makatuo. Wala man gud ko magdahom nga magkarelasyon ang duha. Pero maila kaayo sa ilang mga lihok ug sinultihan nga nagkasinabtanay na gyud ang ilang mga kasingkasing. -- Sumpayan pa