Ang iyang Valentina anak sa mangtas

Kada hapon iya gyung atngan ni Salvador si Anita sa may agianan duol sa dakong punoan sa akasya. Nahigugma man gud siya sa dalaga bisan sa mga tabitabi bahin sa dalaga nga ang mga ginikanan niini labihan ka mga mangtas.

Mangabat bisa’g adlawan pa. Hinuon, adto sila mangabat sa may lugot kay may agianan man didto nga maoy sagad agian sa mga mag-uuma. Apan alang kang Salvador bisa’g kapila pa mahimong ungo si Anita dili kini makasanta sa naghingapin niyang gugma sa dalaga.

Taudtaod sa iyang pagbarogbarog dinhi sa ilawom sa dakong punoan sa akasya may nagsingabot nga babaye ug sinati na niya ang bayhon sa dalaga.

“Ganiha ra ka, Dor?” hinay ang tingog sa dalaga.

“Oo, taudtaod na gyud, Nits,” tubag ni Salvador.

“Ugma, Valentine’s day na,” ni Anita pa nga mora’g nagpahinumdom sa ulitawo.

“Mosulti unta ko nimo, pero, imo man kong naunhan. Kanang, Nits, okey ka nga adto ta sa siyudad ugma. Manuroy lang gud ta,” gikuptan sa ulitawo ang kamot sa dalaga. Nabatyagan ni Salvador nga mora’g init kaayo ang palad sa dalaga hasta ang mga bukton niini.

“Okey ra, uy, natural man na sa mga managhigugmaay, di ba,” dihay pahiyom sa mga ngabil ni Anita. “Tana, Dor, ihatod na ko sa amo...”

Sa duol na sila si Salvador ug Anita sa balay sa dalaga dihay duha ka dagkong mga kabog nga nagsakdapsakdap ug hapit na gani sakdapi si Salvador. Mihunong sila sa paglakaw. Unya ingon sa misiga ang mga mata sa dalaga ug kini nakita ni Salvador dihang mitan-aw siya sa nawong niini.

“Naunsa man ka Nits, siga lagi kaayo nang mga mata nimo,” hinay nga mibuyag ang ulitawo.

“Da, lagot kaayo ko nilang tatay ug nanay, uy,” unya mitan-aw si Anita kang Salvador. “Sige na, Dor, ako na lay lahos sa amoa. Pauli na lang...”

Ug milakaw si Bador agi sa dalan nga maoy ilang giagian kaganina. Pag-abot niya sa may dakong akasya, misakdapsakdap na pod ang duha ka dagkong mga kabog ug nakahitan sa iyang ulo. Maayo nalang gani kay dunay usa ka kabog nga mora’g mihamag sa duha ka kabog nga misakdap sa ulitawo ug kalit lang silang nangahanaw.

Nianang gabii sa Valentine’s Day didto na sila si Salvador ug Anita manuroy og una sa parke nga suroyanan sa mga managtrato. Plano man gud ni Bador nga gikan dinhi sa parke iyang dad-on si Anita sa motel ug didto iyang kutloon ang pagka bulak niini. Total plano man pud niya nga pakaslan niya ang dalaga.

Tuod man, gikan sa parke gihatod sila sa ilang mga tiil paingon sa usa ka motel nga nahimutang dili ra pod layo sa parke nga ilang gisuroysuroyan. Didto sa sulod sa motel gibati og labihang kahinam si Bador nga ning tungora iya nang maangkon ang bigot nga lawas ni Anita. Gihubo ni Bador ang iyang polo ug ingon man ang iyang karsones.

“Happy Valentine’s, Anita,” iyang gikuptan ni Salvador ang suwang sa dalaga.

“Happy Valentine’s pud nimo, Salvador. Ang kining, alas otso na diay ron sa gabii, no, Bador? Kining, moadto una ko sa CR, ha, mobalik ra ko dayon,” misulod dayon si Anita sa banyo.

Dugaydugay gyud nga nagpaabot si Bador diha sa may kama. Unya, kay nabalaka si Bador iyang gisulod si Anita sa CR, ug sa dako niyang kahikurat maoy misugat kaniya sa iyang pag-abli sa pultahan si Anita nga laksot na kaayo’g nawong ug matud pa niini, “Palayo gikan dinhi karon dayon, Badorrrrrr..grrrr... wakkk...”

Nahaatras si Bador ug pagkataotaod nahimong kabog si Anita. (Kataposan)