Bag-ohay lang tang nagsaulog sa adlaw’ng natawhan ni Don Sergio Osmeña, kinsa sa sinulat ni kanhi Foreign Minister Carlos P. Romulo, giila nga First Gentleman of the Philippines, nga alang kanatong mga senior citizen, pipila kanato ang nakasaksi pa sa iyang kaligdong ug kamatinu-anon pag-alagad sa lungsod.
Di pa man tingali uwahi ang tanan, atong sublion pagbatbat dinhi ang mga talagsaong mithi ni Don Sergio nga angay untang sundon sa ato karong mga public official.
Sa 1978 pagdeklarar nga special public holiday ang pagsaulog sa ika-100 ka tuig nga sumad sa iyang pagkatawo, si Don Sergio Osmeña was referred to as the apostle of unity and foremost Filipino statesman.
Duna pa ba kini karon? Aduna bay mga paningkamot ang atong mga leader karon to unite the country? Di ba nagtuasik man ang pagkinihaay ug mga impeachment complaints?
Gumikan sa talagsaong mithi ug moralidad ni Don Sergio, giingon dinhi: “It is for this reason why Osmeña’s legacy will forever be a part of the history of the political revolution of the Philippines. It is what makes Osmeña a person to admire and to emulate.”
Kinsa man karon sa atong mga politiko ang angayan i-admire ug i-emulate? Dugang niini, “Osmeña left us a legacy of political morality. Every moment of his life was a consecration to the needs of the nation.”
Unya, mahitungod sa giingon nga “my loyalty to my party ends where my loyalty to my country begins,” tubag ni Don Sergio:
“I have always held that loyalty to party is part of the larger loyalty to country. They are not contradictory but supplementary. Loyalty to party is but a continuation of loyalty to country.
I will never say that my loyalty to my party ends where my loyalty to my country begins. I cannot belong to a party that is not loyal to my country.”
Busa, nagpabiling Nacionalista, wala mo-balimbing kay ang iyang loyalty sa party, wala motapos sa iyang loyalty to the country! Karon, unsa man?
My loyalty to my party ends where my loyalty to the party in power begins. Sukwahi sa gibarugan ni Don Sergio.
Unya, sa iyang pag-adto sa America, wala siya mosakay og limousine ug wala mo-istar sa mahalon nga hotel alang unta sa mga heads of states, kay matud niya, “How could I? When so many of our countrymen live in such a misery as they do?”
Nia pa ba kini karon?