Alang nako ang kinabuhi usa ka dula. Kita ang motagik sa atong kaugalingong sugilanon. Apan di ikalimod nga dunay mga adlib nga mahitabo labina kun dili mo sunado ang imong linya. O mahimong nahimo kang fixated sa dialogue nga nalatid diha sa Script ug buot mong hatagan og kinabuhi ang kapritso sa imong director aron sa ingon mamahimong mas nindot ang resulta sa inyong pagbansay-bansay sa sugilanon nga gilatid sa tagsulat aron hatagan og kinabuhi.
Hinuon, bunga kini sa pagkamamugnaon sa matag tawo. Apan mosugot man kita o dili, daghan sa mga tawo ang nahimong haguka ug sunod-sunod lamang to the point nga nahanaw ang ilang creativity. Sa akong pag-utingkay sa mga butang sulod sa mga karton akong nakita ang linukot nga tela gikan sa nabantog nga blue magic ug nahinumdom ako sa naghatag niini.
Ako kining gilukot og balik kini tungod kay alang nako ang maong butang kabahin na lamang sa sugilanon sa kagahapon ug di na angay handumon pa kay usik lang sa panahon.
Maingon nga ang molahutay diha sa mga pagsakit mao lamang ang dunay kahigayonan nga maluwas ug si bisan kinsa nga mounong mao lamang ang dunay kahigayonan nga makatagamtam sa gugmang tim-os. Mahimong dulom man ang matag gutlo sa panlimbasog apan mobathay ra gihapon ang bidlisiw sa makahuloganong panaw padung sa tinud-anay nga kalipay.
Ug ang tanan mag-agad kun nahimong realistic ba ug optimistic ang imong panlantaw. Kini ang synopsis sa akong sunod nga drama: “Script Writer” nga namugna gumikan sa urom ug damgong basa sa gabii sa kulbahinam nga bugno sa kapalaran. Ang hinungdan: “Ang pagtahan sa kinatibuk-ang pagbati ngadto sa babayeng tampalasan.”