Gula 156
Sa akong paglingi, maoy akong nakita si Red nga nagpaingon kanako. Nagtingsi nga nadan-agan ang panagway sa flourescent sa gawas sa servants quarter. Dihang nahiduol na siya kanako, namatikdan ko nga pilit kaayo siya’g tinan-awan. Iya kong gitutokan og maayo.
“Hi, Jezebel,” mitimbaya si Red kanako. “Maayong gabii.
“Maayong gabii sab,” mibalos ko pagtimbaya.
“Matulog ka na?”
“Oo. Mosulod na unta ko sa kuwarto kun wa pa ko makadungog sa imong igham.”
“Diay ba?”
“May tuyo ka ba nako?”
Mikatawa si Red sa akong pangutana.
“May kataw-anan ba ang akong pangutana?” Gisukit ko siya.
“Wa man,” niya pa. I’m sorry. Pero nahinangop lang ko sa imong pangutana. Mura’g nasayko na nimo’ng daan nga may tuyo ko nimo. Ang tinuod, may tuyo gyud ko nimo.”
“Unsa kana?”
“Mahimo bang mosulod ko sa imong kuwarto karong gabhiona?” Gihinayan niya ang iyang tingog, daw naglikay nga dunay makabati sa among gipanagsultihan.
“U-unsa?” May kagahi ang akong tingog pero maguwang lang sa hagawhaw kay misantop sa akong hunahuna nga tingali’g makamata si manang Ester sa pikas kuwarto. (Sumpayan)