Isla Paraiso

 â€œSalamat sa imong kahingawa sa akong kahimtang,” ni sister Veronica.

“Sige,” ni Rey nga mihana na pagpanamilit, “manawag lang unya ko nimo pag-usab. Pahuway hinuon aron mobaskog ka sa hingpit.”

Wala madugay, gibutang na nila ni sister Veronica ug Rey ang telepono.

Taudtaod nang gibutang ni sister Veronica ang awditibo apan wala pa siya matarog sa iyang gilingkoran atubangan sa telepono. Maoy diha sa iyang hunahuna si Rey. Nahimuot siya sa gipakitang pagpakabana sa ulitawo sa iyang kahimtang. Mahingawaon kini.

Caring. Manggihuna-hunaon. Misamot ang iyang pagdayeg sa gipakitang pagtagad sa lalaki kaniya.

Karon misamot kadako ang iyang pagsalig nga kun si Rey ang iyang pilion, dili gayod siya magmahay sa ipakanaog niyang desisyon.

Naghunahuna na usab si Veronica. Dawaton na ba niya ang gugma ni Rey? O mao gihapoy iyang palabihon ang iyang bokasyon nga hangtod niining higayona iya pang gikawilihan.

Hangtod niining higayona, naglisod pa gihapon si sister Veronica sa pagpakanaog sa iyang hukom.

Nianang pagkagabii, human sa panihapon, may gipahigayon nga prayer meeting ang mga madre sulod sa kombento.  -- Sumpayan pa

Show comments