Ang bagyong maulan

Sa ngayon ang bagyo’y madalas dumating

Kaya itong bansa ay nagugupiling;

Mayaman at dukha ay nahihilahil

Sapagkat may bahang walang makapigil!

Maliit na dampa sa gitna ng nayon

Biglang nagigiba ng bahang daluyong;

Sa lakas ng hangin liparan ang bubong

Kaya ang tahanan ay wasak na ngayon!

At ang mga taong buhay ay magsaka

Sa gitna ng bukid dinatnan ng sigwa;

Ang mga pananim na katatanim pa

Inanod ng tubig ng ulang sagana!

Kahit ang tahanan ng mayamang angkan

Pagdating ng bagyo ay nahihirapan;

Gusaling matibay na tinitirahan

Lubog din sa tubig ng bagyong dumaan!

Ang mga magulang na nagnenegosyo

Nasa bahay na lang dahilan sa bagyo;

Hindi matawagan mga empleyado

Sapagkat bagsak na linyang telepono!

Poste ng kuryente sa lakas ng hangin

Sa mga lansanga’y nakabagsak na rin;

Ang dahon at sanga ng punong malilim

Sa hangin at ulan naging parang papel!

Mga anak nilang nagsisipag-aral

Di rin makapasok nasa kwarto na lang;

Magagandang kotse’t malalaking van

Sa taas ng tubig di makararaan!

Maliit na dampa’t palasyong tahanan

Saanman naroon ay nakatiwangwang;

Mga nakatira’y nagsilikas na lang

Dahil umawas na ang katabing dam!

Bagyo’y mahalaga sa buhay ng tao

Pagka’t naglilinis ng dumi ng mundo;

Pero dahil ngayon ang marumi’y tayo

Kaya tayo ngayon ang tangay ng bagyo!