Ang hunsoy ni Durico Agta

Nindot gyod hinuon kining bag-ong minyo kay kanunay lang magdulog labi nag walay trabaho ang bana. Mao kini karon ang kahimtang nilang Paking ug Erlinda nga kun duna gani higayon buhaton gyod nila ang buhat sa magtiayon nga mao ang pagtagbaw sa lawasnong kahinam.

“O, nihunong ka man lagi, King,” ni Erlinda nga mihunghong sa bana. “Dili na ka...”

“Sige pa, uy, pero, may namatikdan ko, Lin,” ni Paking mitakilid ug midalig sul-ob sa iyang karsonsilyo. Gikab-ot ang puan sa iyang pinuti nga iyang gibitay dapit sa ilang ulohan. Gihuslo gikan sa sakoban niini.

“Hoy, Paking, imo gud nang gihuslo ang pinuti, unsaon man nimo na?” ni Erlinda nga nagpabilin pang naghigda nga walay sapot ang nindot niining lawas. “Yati, samtang naglipay tang duha namatikdan kong giuyog kining atong payag,” daling tubag ni Paking.

“Uyog gud, nauyog ni tungod sa atong gibuhat, uy,” ni Erlina nga mipahiyom. Wala niya haboli ang hubo niyang lawas.

“Duna gyoy miuyog, Lin. Dinhi ka lang, kay akong susihon kun kinsay nagtinonto,” midalig kanaog si Paking dala ang hait niyang pinuti. Tuod, maoy nabantang sa iyang mga mata ang dakong hunsoy nga nag-aso pa. Giduol ni Paking ang dakong hunsoy aron iya kining tigbason. Apan may mibadlong kaniya, usa ka dako ug kagalkal nga tingog, “ayaw, ayaw tawon tigbasa nang akong kuwako,  Paking. Akoy tag-iya niana. Ako si Durico ang agta sa bukiran sa Tinggolo. Anhi ko magabii mopahuway sa dako nimong punoan nga mangga. Dili ko daotan nga pagka agta ug gusto ko ikaw’ng maamigo.

Ug nagkahigala gyod si Paking ug Durico Agta. Gihatag ni Durico agta ang iyang hunsoy ngadtong Paking,  ug mipahayag nga makatabang kaniya ang hunsoy o kuwako. Tuod, matag panagat ni Paking alirongan siya sa daghang  isda kay dala man niya ang hunsoy nga iyang gibutang duol sa tarik. Mao kini ang hinungdan nga miasenso ang pagpuyo nilang Paking ug Erlinda kauban ang duha nila ka mga anak nga sila si Hunsoyrico ug Kuwakorico. (Katapusan)