Maria Magdalena - Gula 190

“Kumosta man ang inyong lakaw?” Gipangutana ko si Bob human sa among pagtagay sa lawasnong kalipay.

“Maayo man,” maoy iyang tubag. “Pero wa kaayo ko ma-enjoy sa akong pag-adto sa Bogo. Bisan tuod kun nindot ang lugar ug ang dagat sa San Remegio.

Wala ko makasabot sa gisulti ni Bob. Wala ko makaagpas nganong nakaingon siya nga wala siya ma-enjoy sa iyang pag-adto sa Norte.

“Kanindot anang lugara,” giingnan ko siya. “Unya moingon kang wa ka malingaw didto?”

“Nindot bitaw,” niya pa. “Pero samtang didto ko sa layo, ikaw maoy kanunay kong gihunahuna. Nindot unta kun nahikuyog ka pa nako.”

Kun nikuyog pa ko, tingali’g nakasagabal lang ko sa inyong seminar didto ug magsige ra ta og suroy.”

“Mora man gud og insecure ko kun magkalagyo ta. Di ko mahimutang.”

“H-ha! Ngano man?”

“Mabalaka ko nga tingali’g may laing guy nga moporma nimo samtang wa ko. Guwapa ug lami pa ra ba kaayo ka.”

“Buing...”

Paglabay sa pipila ka gutlo, subli namong gisaw-an pagtagay ang matam-is nga dugos sa lawasnong kalipay.

Nanglabay ang mga adlaw. Nagpadayon ang among pagpakabuang sa among biga. Nakalimtan na nako ang akong gusto nga mag bag-o. Wala na nako makauban si Papa sa simbahan. - Sumpayan pa