Dioscora (39)

(Ang babaing hindi niya malilimutan)

“JC, si Mam Dioscora!’’ sabi ni Mulo na parang natutuwa.

Saglit na natigilan si JC. May power yata ang isipan niya. Kanina lamang ay sinasabi niya sa sarili na “sana’y dumating si Mam Dioscora”. At eto na nga siya!

“Lapitan mo JC!’’ sabi ni Mulo na parang excited.

Nilapitan ni Mulo ang kotse ni Mam Dioscora. Nang makita ni Mam Dioscora na papalapit si JC ay bumaba ito sa kotse.

“Magandang hapon po Mam!’’

“Magandang hapon naman JC. Kumusta ka?’’

“Mabuti naman po.’’

“Kumusta ang work?’’

“Okey naman po.’’

“Kumusta ang pag-aaral mo?’’

“Mabuti rin po.’’

“Good. Ipagpatuloy mo ‘yan,’’ sabi at saka binuksan ang passenger seat. May kinuhang katamtamang laki karton na may mga lamang school supplies.

“Para sa inyo ng kapatid mo. Magagamit n’yo sa school. Di ba engineering ang course mo?’’

“Opo Mam.’’

“May mga gamit dito—calculator, technical pen, scale ruler, at mga libro. Kulang pa ito pero malaki ang maitutulong sa inyong magkapatid. Anong name ng sister mo, JC?’’

“Maria po.’’

“Tell Maria, mag-aral na mabuti. Anong grade na ba siya JC?’’

“Senior high na po.’’

“Graduating na. Anong course ang prefer niya?’’

“Nursing po.’’

“Wow! Sabihin mo sa kanya pagbutihan ha. Kailan ang graduation nila?’’
“Next month na po.’’

“Anong date?’’

“Hindi ko pa po alam.’’

“Okey. Paki-message mo sa akin ang date, okey.’’

“Opo Mam.’’

“Hindi na ako magtatagal. Mayroon pa akong dadaluhang meeting. Bye, JC!’’

“Bye Mam.’’

Sumakay sa kotse si Mam Dioscora at mabilis na umalis.

Matagal bago nakakilos sa pagkakatayo si JC habang hawak ang box ng school supplies. Nakatingin lamang siya sa papalayong kotse ni Mam Dioscora.

Natauhan lamang siya ng lapitan ni Mulo.

(Itutuloy)