Monay (58)

“ANO raw dahilan at ayaw na niyang umuwi rito sa Pinas?’’ tanong ni Joem na parang gustong pigain sa pagkukuwento si Trishia.

“Hindi sinabi kung bakit.’’

“May anak na ba sila ng husband niya.’’

“Hindi sinabi. Pero siguro wala pa dahil kakakasal lang yata. Tapos pagkakasal, na-deploy na ang asawa sa Afghanistan. Marines yata ang asawa.’’

“Hindi ba niya ako kinukumusta? ‘Yung kahit mabanggit man lang ako.’’

“Hindi.’’

“Parang nalimutan na ako ni Monay.’’

‘‘Hindi naman siguro, Joem.’’

“Kasi kung naalala niya ako, babanggitin niya ako habang nagkukuwentuhan­ kayo.’’

“Masyado ka yatang apektado?’’

“Hindi naman. Naisip ko lang kasi na maganda naman ang samahan namin nun. ‘Di ba nga lagi niya akong binibigyan ng monay. Tapos ngayon e hindi man lang niya ako mabanggit.’’

“Hayaan mo at kapag nagkausap kami e babanggitin ko sa kanya na nagta­tampo ka.’’

“Huwag! Nasabi ko lang naman ‘yun dahil nga maganda ang samahan namin. Huwag mo nang babanggitin, Trish.’’

‘‘Kung ako sa’yo, hindi ko na iisipin si Monay.’’

‘‘Hindi ko naman siya iniisip.’’

“E ba’t gusto mo magkuwento ako tungkol sa kanya. Lagi mong bukambibig si Monay.’’

“Kasi nga malaki ang nagawa niya sa akin nung nasa high school tayo. Malaki ang utang na loob ko sa kanya. ‘Yun ang dahilan kaya gusto kong makarinig ng may kaugnayan sa kanya.’’

“May gusto ka lang yata kay Monay kaya ka ganyan.’’

“Wala.’’

“Wala talaga?’’

‘‘Oo.’’

‘‘E sinong crush mo nung nasa high school tayo?’’

“Wala.’’

“Maniwala ako.’’

“Wala nga.’’

“Ako may alam na may crush sa’yo, Joem.’’

“Sino?’’

“Secret.’’

“Sino nga?’’

“Saka ko na lang sasabihin.’’

Maya-maya’y nagpa­alam na si Trishia.

‘‘Abangan mo ang iyong story sa newspaper ha,’’ sabi nito.

“Oo.’’

ISANG araw, pinatawag si Joem ng matandang da­lagang kapatid ng boss. Nagtaka siya. (Itutuloy)