Sa Piling ng Kalapati (80)
ARAW nang pag-alis nina Ruth at Mommy Donna patungong Bangkok. Excited si Mommy Donna. Ngayon na lamang uli siya makakapagbiyahe mula nang bumalik mula sa Japan, mahigit 20 taon na ang nakararaan. Akalain ba niya na makakapagbiyahe siya patungong Bangkok. Kung hindi kay Ruth, baka nanatili na lamang siya sa mabahong “putikan”.
Habang nasa eroplano, kuwento nang kuwento si Mommy Donna.
“’Yung una kong sakay sa eroplano, tatanga-tanga ako. Hindi ko alam kung paano pupunta sa CR. Parang mahihilo ako, he-he-he!’’
“Mabuti ka nga ilang beses nang nakasakay ng eroplano e ako ngayon pa lang,’’ sabi ni Ruth.
“Ay oo nga pala ano! Talo pa pala kita, he-he-he! Magtanong ka lang sa akin, ha, libre naman ang pagtatanong...’’
Palihim na kinurot ni Ruth ang ina-inahan.
Napaangat sa upuan si Mommy Donna habang pinipigil ang pagtawa.
‘‘Ilang araw ba tayo sa Bangkok?’’ tanong nito.
“Four days. Isang araw yung conference ko sa isang hotel kaya tatlong araw tayong mamamasyal.’’
“Ay ang sarap!’’
“Medyo makakapagrelaks kahit trabaho pa rin itong lakad na ito. At least kasama na ang paglalamiyerda.’’
“Sana laging ganito, Ruth. Sana lagi mo akong sosorpresahin.’’
“Marami pang kasunod ito, Mommy.’’
“Masaya ako Ruth. Masayang-masaya.’’
Humilig si Mommy Donna sa balikat ni Ruth. Hindi mailarawan ang nararamdaman niyang kasiyahan.
(Itutuloy)
- Latest
