Amping, ampo

Mao na ni karon ang nahimong pagya o slogan sa atong kaigsuonan agig pahinumdom sa matag-usa kanato uban sa panghinaut nga ato rang masumpo ang nagpadayon nga hulga sa pandemic.

Una sa tanan, ato nang tumanon ang mga health protocols nga sayon ra untang tumanon gumikan sa atong pagkagahig ulo. Pananglitan, daghan gihapon kanato, with pride ang dili magsul-ob og facemask. Sayon ra man unta kining buhaton. Mao kini ang gitawag nga false pride on the part sa mga gahig ulo nga ilang ipasigarbo ang dili pagsul-ob sa facemask.

Tungod lagi kay wala pay vaccine nga makatambal sa coronavirus ang atong mahimo karon mao lamang ang pag-amping, sama sa pagbuhat sa mga health protocols ... ug dili man tingali ni lisud buhaton. Ambot ngano nga mao may atong ipatigbabaw ang atong pagkagahig ulo.

Ug dungan niining atong mga pag-amping, ato kining paubanan sa mga pag-ampo, ilabina nga kining banggiitan natong kaaway dili makita.

Sa gusto kitag dili, sa motuo kitag dili, gamhanan kaayo ang pag-ampo, ang tiunay nga pag-ampo. Si Abraham Lincoln (kaila mo niya?) nagkanayon: “I have been driven many times to my knees by the overwhelming conviction that I had nowhere else to go. My own wisdom, and that of all about me,   seemed insufficient for the day.”

Ang bantugang Presidente sa America, matud niya, sa daghang higayon napugos siya pagluhod sa pag-ampo gumikan sa iyang conviction nga wala siyay laing kapaingnan gawas sa pag-ampo. Nga ang iyang kahibawo ug ang tanan bahin kaniya, dili igo, ug dakung kulang alang sa inadlaw niyang gimbuhaton.

Sa ato pa, kon siya pa karon ang Presidente sa America, si Abraham Lincoln midangop na sa pag-ampo gumikan sa kapintas sa atong kaaway karong panahona.

Dugang niini, si Mahatma Gandhi (kaila mo niya?) nagkanayon: “My autobiography would tell that I have had a fair share of the bitterest public and private experiences. They throw me in temporary despair, but if I was able to get rid of it, it was because of prayer.”

So, sa iyang panahon, si Mahatma Gandhi naputos sa mga daghang pagsaway both sa publiko ug pribadong kasinatian, nga usahay makapahugno sa iyang balatian. Apan, kon nakasugakod siya niining tanan, wala siya hingpit nga na-in despair, ug wala mawad-i sa paglaum gumikan sa pag-ampo.

Sa iyang bahin si, H. More (wa sad ko kaila niya) nagkanayon: “Prayer has been the saving of my life. Without it, I should have been a lunatic long time ago.”

So, si More namahayag nga kon dili pa gumikan sa pag-ampo, dugay na unta siya nabuang, ug lagmit, naghikog, sama sa uban kanato nga wala mobilib sa gahum sa pag-ampo.

Adunay pahimangno si Sr. Mary Niere, O.C.D. “Since you become aware and see your sinfulness and weakness, you become humble. This is a great grace, because the only obstacle to our union to God is our pride.

“It is the Devil who prevents us from praying the contemplative prayer because he does not want us to see our weakness and sinfulness, so we will remain to be proud, and will not attain real union with God. And the moment we become proud, the devil wins.”

‘Sa man, nagmadaugon ba diha kanimo ang Yawa?